Want met een muzikant en performer als Malcolm John Rebennack, geboren in de magische smeltkroes New Orleans en die de muziekgeschiedenis in zal gaan onder de naam Dr. John the Night Tripper, weet je het natuurlijk nooit helemaal zeker. Wie zijn eerste vier in voodoo gedrenkte langspeelplaten voorbij hoort komen, ontsnapt niet aan de verontrustende gedachte dat de geest van de Doctor plots achter een antieke kroegpiano kan opduiken om met zijn bottenrammelende psychedelica ons nietsvermoedende stervelingen de stuipen op het lijf te jagen. Met nummers als dit vroege pareltje bijvoorbeeld:
Dit komt niet uit het niets. Mac Rebennack heeft er dan al een loopbaan als sessiemuzikant opzitten, waarbij hij deel uitmaakt van de legendarische Wrecking Crew, een collectief van voornamelijk jazzmuzikanten die producers en platenbazen uit de brand helpen door rocksterren du jour zoals The Byrds, The Beach Boys of Love muzikaal te vervangen en en passant die wereldberoemde hits du jour van een net even lekkerder zittend jasje voorzien. Mac Rebennack is al een muzikale ghostwriter voordat hij zijn eigen opgetrommelde geesten in de groeven van zijn platen zal begraven. ‘Beefheart on acid’, menen de critici.
Zijn optredens en zijn woest uitgedoste personage zijn geïnspireerd op vroege medicineshows, voodoorituelen en zoals hij later zou uitleggen, op de handel en wandel van zijn vriend Ronnie Barron, een zwarte sjamaan die slangen, hagedissen en opgezette schorpioenen in zijn winkel heeft staan, schedels en gris gris voodoo amuletten verkoopt, vijftien vrouwen heeft waarmee hij een stuk of vijftig kinderen krijgt. Dat is het New Orleans waar Dr. John zich in beweegt, een junkie in de schaduwen van een verdwijnende, magische wereld.
Zijn grote doorbraak komt met de albums ‘Gumbo’ en ‘In the Right Place’ deels vernoemd naar de Amerikaanse top tien hit ‘Right Place, Wrong Time’ die hij met dit nummer zal scoren:
Met deze muziek laat hij de meest extreme kantjes van zijn personage Dr. John los en omarmt de strakke New Orleans funk van The Meters en producer Allen Toussaint, die al vanaf de jaren vijftig een gestage stoom hits uit zijn studio laat stromen. Met ‘Gumbo’ en ‘In the Right Place’ weet Rebennack de juiste balans te vinden tussen warmbloedige funk, zijn eerdere voodoo-psychedelica en niet in de laatste plaats het pionierswerk van oudere stadgenoten als James Booker, Professor Longhair en de muziek van de Mardi Gras indianen. ‘Iko Iko’, gebaseerd op een traditioneel Indiaans dansritme en uiteindelijk in 1965 tot hit gezongen door meidengroep ‘The Dixie Cups’:
https://youtu.be/PNTQTL-QI0A
wordt door Rebennack in zijn eigen versie op een nieuwe generatie, voornamelijke keurig opgevoede, witte snotneusjes losgelaten en daarmee zet hij de deur open van de magische muziekcultuur die zijn geboortestad New Orleans te bieden heeft. Onder andere voor een pukkelig Havo-scholiertje uit Den Haag dat met kippenvel op zijn armen The Nighttripper zijn jongenskamer hoort binnen denderen:
De rest is geschiedenis. Rebennack schudt de junk uiteindelijk in 1989 van zich af en bouwt gelukkig nog een nieuwe muzikale loopbaan op met aardige jazzy platen waarmee hij onder andere het werk van Duke Ellington en Louis Armstrong in het zonnetje zet. Het zijn goede platen. Strak geproduceerd. Vakwerk. Niks mis mee. Beetje braaf misschien. Vergeleken bij die wilde voodoo uit zijn jonge jaren. Het maakt niet uit. De Doctor heeft het podium verlaten. En wanneer je midden in de nacht, onder een volle maan uit een door de autoriteiten dichtgetimmerd drankhol vreemd swingende pianoklanken hoort opstijgen, dan weet je dat de geest van The Nighttripper weer even onder ons is. En zal blijven.
