Doe maar zwaaien, Mark

Het heeft even geduurd, maar de kogel is door de kerk: Mark Rutte gaat voor een EU-plaats en niet zo’n simpel parlementstoeltje, maar een echte stevige grote kuipstoel, waar de heer Rutte in plaats zal nemen om Europa te gaan regeren. Maar er heeft heel wat water door de Rijn moeten vloeien voordat die uitspraak het Torentje uit mocht komen.

Eerst moest Malik Azmani zich kandidaat stellen voor het Europees parlement om zo het pad te effenen voor Mark en daarnaast moest Klaas Dijkhoff de politiek laten zien dat hij ook zelfstandig een flink stuk kon schrijven, waar dan Mark Rutte weer van kon zeggen, dat hij daar helemaal achterstaat.

Maar ondertussen is er wel een interne strijd losgebrand binnen de VVD; voorstanders van het aangegeven redelijke midden, aangevoerd door m.n. minister Wiebes en de (oud-VVD) hardliners, die wat verder van het huidige bestuur afstaan. De hardliners die de conservatievere lijn willen doorzetten van ‘vroeger’ en nog steeds willen opkomen voor de grote bedrijven en minder voor het gewone volk, naast de VVD’ers die wat meer naar het midden willen schuiven en wat meer afstand willen nemen van ‘de grote winnaar van de laatste verkiezingen’ – maar die zowat nergens meedoet, omdat ze nog steeds bezig zijn de partij op te richten – FvD.  

De fractievoorzitter van de VVD zegt niet op te gaan schuiven in het politieke spectrum, maar is dat wel echt zo? Aan de ene kant is het veel te druk op de rechterflank, met al die rechtse, rechts-populistische en rechts-radicale partijen en aan de andere kant ministers van VVD-huize die lopen te trekken om naar het midden op te schuiven en op te komen voor Jan met de kleine portemonnee, zoals u en ik, echter dat laatste zie ik niet zo snel gebeuren.

Maar voor meneer Dijkhoff is het niet makkelijk, want op rechts zijn de kiezers eigenlijk nu wel verdeeld, dus zal hij meer moeten gaan opschuiven naar het CDA of nog verder naar D66 en daar kan de VVD ook al niet veel meer winnen.

Volgens de NRC valt uit het verhaal van de fractievoorzitter op te maken, dat de VVD zal opschuiven van de rechterflank naar het redelijke midden en dat de partij zal kiezen voor de “ … middenklasse van Nederland  en het midden- en kleinbedrijf …”

Ik ben benieuwd of de oude baas van Mark Rutte, Unilever waar hij op Personeelszaken wat dingen deed en steeds bezig was te sparren met de vakbond(en), het wel met deze zin eens is, want tenslotte – zo zeggen Unilever en wat andere grote bedrijven – zijn de grote bedrijven belangrijk voor de Nederlandse economie, zeker als we de investeringen van de Chinese groot-geldschieters tegen willen gaan in de Rotterdamse haven, Schiphol en zo verder.

Een ding is er wel uitgesprongen uit het verhaal van Klaas Dijkhoff, wat hij ook al eerder in een interview met de NRC had aangegeven, en dat is dat de VVD niet per se altijd liberale middelen moet inzetten om een liberaal doel te bereiken. In het manifest van Dijkhoff wordt dan zo neergepend: “ … Ook stel ik voor om de uitkomst centraal te stellen en daarbij de middelen te kiezen die het meest effectief zijn om een liberaal Nederland te behouden en versterken. Om niet te focussen op liberale middelen en dan als vanzelfsprekend te accepteren wat daaruit komt … ” De NRC heeft deze opmerking maar onmiddellijk ingevuld: “ … Concreet: de vrijheid van onderwijs is niet heilig als die leidt tot een „ongewenst neveneffect”, waarmee hij doelt op salafistische scholen … “

Dus – als ik het goed heb gelezen – is het voor Klaas Dijkhoff en de VVD – als Markie en Malik naar Europa zijn gestuurd om Europa ’liberaler’ te maken: zijn VVD – helemaal niet van belang dat er vrijheid van onderwijs is, maar dat – met de opmerking: ‘het doel heiligt de middelen’ – er wordt gewerkt aan het sluiten van Salafistische scholen. Om, zoals Klaas het zelf aangaf, niet aan de ketting van Rutte III hoeven te lopen.

Weet meneer Dijkhoff eigenlijk wel waar hij over praat? Door de opstelling van de VVD in de casus van de Salafistische scholen en mogelijk ook andere Islamitische organisaties, zal de VVD de wet met voeten gaan betreden, wat dan weer voer voor (Islamitische) advocaten zal gaan opleveren. Met andere woorden: de VVD schuift niet op naar het redelijke midden, maar heeft zich een plaats toegeëigend, tussen de andere rechtse anti-Islam politieke partijen. En weer heeft een partij zijn ware gezicht laten zien om ook aan te mogen schuiven aan de anti-Islam-tafel ter rechterzijde.