In Spitsnieuws las ik een interview met Mark Rutte. Op zich stelt interviewster Ebru Umar hem geen slechte vragen maar zij laat hem natuurlijk wel weer wegkomen door niet dóór te vragen, of non-antwoorden te accepteren.
Op de vraag hoe hij staat tegenover de omgeslagen stemming ten aanzien van het kabinet legt Rutte bijvoorbeeld uit dat hij in het algemeen toch heel positief benaderd wordt, en hoe hij helder uit kan maken dat hij geen zakkenvuller is, omdat hij nu zoveel minder verdient dan toen hij nog bij Unilever zat. Nee natuurlijk, jij bent geen zakkenvuller omdat je nu zo beschaafd weinig verdient, Rutte. En niemand weet ook dat politici pas binnenlopen ná hun politieke carrière hè. Zelfs brave sociaal-democraten zoals Wim Kok. Waarom wordt dat soort punten nooit gemaakt door interviewers? Omdat ze weten dat ze dan geen volgend interview meer krijgen? Maar wat is het nut daarvan als je de goeie vragen toch niet durft te stellen? Umar is vilein genoeg om hier zelf op te komen.
De vraag waarom mensen dan toch zo negatief zijn beantwoordt Rutte eenvoudigweg niet, hij draait in plaats daarvan zijn standaardriedel af over dat we spectaculair aan het herstellen zijn (ten gevolge van de lage koers van de Euro en de lage olieprijs, en ONDANKS de wurgende bezuinigingen van Rutte c.s., ook zo’n punt dat elke interviewer laat liggen). Maar goed, soms weet je ook wel weer dat je gewoon een volgend random kletsverhaal krijgt als je blijft doordrammen, dus misschien is dat te begrijpen.
Dan betuigt Rutte zijn spijt over het feit dat er gediscrimineerd wordt, iets waarvan hij zich door zijn middelbare schoolwerk nog eens zeer van bewust is geworden, maar hij vertelt dat hij tot de opluchtende conclusie is gekomen dat hij daar niks aan kan doen. Die immigranten moeten zichzelf maar naar binnen vechten, dat is immers altijd al overal zo geweest, nietwaar? En als ze daar een beetje moe van worden is het hun eigen schuld als ze er buiten blijven staan.
Dit gaat zelfs de toch bepaald niet immigrantenlievende Ebru Umar (zo iemand die vlak nadat ze zelf, of in haar geval haar ouders, binnenkwam gauw de deur op slot wilde gooien) wat te ver, en ze vraagt zich af hoe het dan zit met kinderen van immigranten die hier geboren zijn. Welnu, alhoewel Rutte zoals altijd bijzonder optimistisch is, stelt hij toch gelijk de vraag “Zie jij die kinderen Nederland dragen?” waaruit het immense vertrouwen van de premier van alle Nederlanders in de niet-roomblanke kindertjes van Nederland spreekt.
Maar nog even die discriminatie, wat zou jij daar nu tegen kunnen doen, Markio Ruttio? Eens even denken hoor. Zou één dingetje misschien hebben kunnen zijn DAT JE NIET EEN STEL HALVE, XENOFOBE, MOSLIMHATENDE NAZI’S ALS ‘VOLKOMEN NORMALE’ GEDOOGPARTIJ IN HET HART VAN DE MACHT HAD MOETEN ACCEPTEREN?
Weliswaar stelt Rutte nu dat hij nóóit meer met de PVV zou regeren, maar dat is niet omdat het een stel xenofobe moslimhatende tokkiemutanten is, maar omdat ze zijn mooie neo-liberale bezuinigingsplannetjes halverwege dwarsboomden. Ze wilden geen ‘verantwoordelijkheid nemen’, zoals Rutte dat noemt.
Verantwoordelijkheid heb jij wel genomen Rutte, dat klopt, en als het aan mij ligt wordt dat je je hele leven nagedragen: de verantwoordelijkheid voor het eerste na-oorlogse kabinet dat samenwerkte met een xenofobe partij met een discriminatoir programma, en zelfs slechts de tweede Nederlandse regering ooit die dat heeft gedaan, na Colijn V. Dát is jouw verantwoordelijkheid Rutte, en dát is hoe jij in de geschiedenisboeken terecht zult komen.
Pingback: Lachen om genocide is misdadig! | Krapuul