‘Je leest (..) steeds meer van mensen die naar plekken gaan en niks meer horen. Geen grutto’s, maar ook geen tureluurs en kieviten, je ziet geen bloemen in de wei. Het is een heel armoedig, uniform landschap. Wat je kwijtraakt, is een landschap waarin ook mensen ontzettend goed kunnen gedijen. Sterker nog: we missen dan een landschap waar we voor de toekomst ongelooflijk behoefte aan hebben.’
Om ervoor te zorgen dat het goed gaat met de grutto, moet je volgens Piersma [hoogleraar Trekvogelecologie aan de Rijksuniversiteit Groningen] ook kijken naar de wijze waarop met name de melkveehouderij ingericht wordt. Minder intensieve veehouderij, meer aandacht voor de kwaliteit van de bodem.
– Lees meer bij de bron, RTVNoord
Afbeelding Wikimedia
