Terwijl de vogels volop zingen in de lente is mijn hart gestopt met zingen. De basgitarist, İbrahim Gökçek, van Grup Yorum is de derde persoon die zijn leven opoffert voor de kunst (het willen zingen), voor de vrijheid (niet vervolgd worden voor zijn liedjes) en voor de rechtvaardigheid (eerlijk proces). Eerder stierven 28 jarige Helin Bölek zangeres van Grup Yorum na 288 dagen hongerstaking en Mustafa Koçak (strijd voor eerlijk proces) na 297 dagen hongerstaking.
İbrahim Gökçek, 40 lentes jong na 323 dagen hongerstaking overleden. Heel erg verdrietig. In een van zijn laatste brieven schrijft hij “Mijn basgitaar hebben ze afgepakt, om mezelf te kunnen uiten heb ik mijn lichaam een instrument moeten maken”. Met deze zin geeft hij op een aangrijpende wijze aan dat dictator Erdoğan en de zijnen doof zijn voor het menselijke leed. Hij geeft aan dat hij geen enkele andere keuze meer heeft. Zijn advocaten zijn opgepakt en zitten in de gevangenis net als zijn vrouw.
Zijn enige misdaad is dat hij zich verzet tegen de tirannie, hij buigt niet voor de macht van een dictator al is de prijs heel erg hoog, namelijk zijn leven!
Het lugubere is dat de kist met het levenloze lichaam van İbrahim Gökçek van maar liefst 40 kg met geweld gekaapt is uit het mortuarium van Cemevi te Gazi (İstanbul). Nadat de politie-eenheden het gebedshuis (Cemevi) hadden omsingeld hebben ze daarna gasbommen naar binnen gegooid. De rouwende mensen in Cemevi zijn mishandeld en gearresteerd. De synagoge, kerken en Cemevi worden door de regering van Erdoğan niet gerespecteerd.
Aan iedere tirannie komt een einde! Zo ook aan die van Erdoğan! Precies 75 jaar geleden capituleerde het Nazi-leger, een van de krantenkoppen was ‘De tyrannie die ons hart doorwondde is verdreven’ net als in het liedje van Grup Yorum “For justice we will fight until victory. We will win!”.
Wie is Grup Yorum? en de drie eisen.
Grup Yorum is een band van vreedzame protestzangers die in 1985 is opgericht, hun concerten trekken miljoenen bezoekers. De bandleden hebben een rotatie-systeem (het wisselen van de bandleden). In de jaren 80 waren hun liedjes een doorn in het oog van de militaire junta van fascist Kenan Evren. Nu zijn de liederen voor dictator Erdoğan niet welgevallig. Gewoonlijk gaan de teksten van de groep over de strijd tegen uitbuiting en onderdrukking, om die reden worden de muzikanten door de autoriteiten vals beschuldigd van banden met linkse organisaties. Van deze valse beschuldigingen zijn hiervoor nooit een bewijs geleverd. De bandleden eisen:
1) dat ze worden vrijgelaten (eerlijke rechtspraak),
2) dat hun cultureel centrum (İdil) niet langer wordt binnengevallen en
3) dat het verbod op hun concerten wordt ingetrokken.
Grup Yorum (een folkgroep) behoort tot muzikanten die maatschappijkritisch is net als Pink Floyd (progressieve rockmuziek), Pete Seeger (folkmuziek, tegen de Vietnamoorlog, voor de gelijke berechting van de zware bevolking), Joan Baez (folkzangeres, algemene burgerrechten, geweldloosheid en sociale gerechtigheid) en Bob Dylan (protestliederen, burgerrechten) . Mensen die politiek bewust tegen de onrechtvaardigheid, gelijke rechten en voor vrijheid zingen. In Turkije is zingen tegen de onderdrukking een misdaad maar de liederen van Grup Yorum en met hun Helin Bölek, Mustafa Kocak en İbrahim Gokçek zullen altijd voortleven… muziek is namelijk onsterfelijk!
