Hij heet Gérard Depardieu, dus zonder accent in zijn achternaam, jongens en meisjes van de NOS. Kwam hem nog ooit tegen op de begrafenis van de prachtige chansonnièrre Barbara in november 1997, na een rit met de nachtbus – schreef daarover in HP/dT. GD was toen ondanks het generatieverschil erg bevriend met haar, wat beiden goed deed. Hij kreeg aan Ac-Award-nominatie voor Cyrano de Bergerac en ook de hoofdprijs in Venetië. Daarna stortte hij zich in het losgeslagen Russische kapitalisme, liet zich zelfs nationaliseren. En dan nu de afgang: een Numero Uno filmster in zijn treurigste nadagen, die aan iemands arm schuifelend terecht staat wegens ge-me-too van jaren her.
Waar ligge me pille?
– Uitgelichte afbeelding: Door Kremlin.ru, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=23633120
