Alleen een genie als George Jones (of Johnny Cash) kan het vlakke geneuzel van James Taylor omtoveren tot een tearjerker van formaat. Zelfmedelijden ligt altijd op de loer bij country (met name bij de mannelijke vertegenwoordigers van het genre), maar Jones weet die valstrik bijna altijd te vermijden. Zo ook hier. Probeer het maar eens droog te houden bij deze reflecties van een eenzame bartender.
Now I’m just a bartender and I don’t like my work
But I don’t mind the money at all
I see a lots of sad faces, a lots of bad cases
Of folks with their backs to the wall
But I need four walls around me to hold my life
To keep me from going astray
And a honky-tonk angel to hold me tight
To keep me from slipping away
I can light up your smokes
I can laugh at your jokes
I can watch you fall down on your knees
I can close down this bar
I can gas up my car
I can pack up and mail in my key
But I need four walls around me to hold my life
To keep me from going astray
And a honky-tonk angel to hold me tight
To keep me from slipping away
Now, the smoke fills the air in this honky-tonk bar
And I’m thinking about where I’d rather be
But I burned all my bridges, I sank all my ships
And I’m stranded at the edge of the sea
But I need four walls around me to hold my life
To keep me from going astray
I need a honky-tonk angel to hold me tight
To keep me from slipping away
