De laatste winkels van de Gruyter heb ik nog gekend en de geuren daar herinner ik me ook nog heel goed. Koffie, zout, specerijen, suiker, thee, zoetigheid en verder weet ik het niet meer zo goed. In de winkels stonden indrukwekkende blinkende machines die de koffiebonen konden malen, dat werd ter plekke gedaan en gaf een heerlijke geur. Je moest voor dat gemak wat extra betalen en dat geld had niet iedereen.
Mijn grootouders deden het zelf, ik zie mijn oma nog zitten met de molen tussen haar benen geklemd om daarna de gemalen koffie samen met water in de percolator te doen. Die werd dan op de kachel gezet tot het water ging koken en de koffie een tijdje in het glaasje had gehuppeld en de goede kleur had gekregen.
Zelf malen is echt nog steeds aan te bevelen vanwege het behoud van aroma, en dit wordt gelukkig weer steeds vaker gedaan. Ook is er eindelijk aandacht gekomen voor de belabberde toestand van de kleine koffieboertjes. Ongeveer in de vijtiger jaren van de vorige eeuw kreeg je de molens die aan de muur hingen, die waren wat makkelijker want je hoefde er niet zoveel kracht voor te hebben, een hele vooruitgang in die tijd.
Toen het economisch beter ging in de sixties zag je steeds vaker elektrische handmolens die een afgrijselijke rotherrie maakten. Het is ook niet goed voor de bonen dat snelle gedoe en ook niet ZEN genoeg naar mijn zin. Nieuwe handkoffiemolens kan je weer overal kopen maar zijn helaas wel duur, zo’n 80-100 euro. Ze gaan je hele leven mee dus misschien de investering toch wel waard. Zoek anders eens op een rommelmarkt, daar kan je soms nog hele goede vinden. Let er wel goed op dat het maalwerk niet versleten of verroest is. Neem eventueel een handje bonen mee, dan kan je de vondst ter plekke uitproberen, veel beter want de verkoper zegt toch altijd dat het een supermolentje is.
Eigenlijk is het zetten van een lekkere kop koffie een hele ceremonie. Er zijn nogal wat verschillende manieren om koffie te maken, ik geloof een stuk of tien, maar dat moet ik nog even precies uitzoeken, daar is namelijk heel wat research voor nodig. Mijn voorkeur heeft toch echt de espressokoker op het gas, warme opgeklopte melk met wat honing erbij, half om half uitgeschonken in een beker met een lekkere schuimkop erop. Puur is me te sterk, dan loop ik de hele dag te stuiteren van de zenuwen of maagkrampen te hebben en dat vind ik vanzelfsprekend niks.
Dat opkloppen van de melk doe je ook met de hand, daar zijn rare elektrische dingen voor uitgevonden met batterijen, helemaal niet nodig. Morgen deel drie over de verschillende zetmethoden. Ik ga proberen om veel plaatjes te laten zien want het moet uiteraard niet te moeilijk zijn op de avond dat vrijwel iedereen volgevreten over de bank hangt of eronder ligt.
Ik wou een jaar geleden ook een handmolen, maar die waren twee keer zo duur als een elektrische! Herrie maakt het wel inderdaad.
‘en verder weet ik het niet meer zo goed’ Bonen, rijst, meel, grutten, mout, gedroogde krenten en rozijen, stoofpeertjes, wafels, specerijen.
Okay, nu lees ik verder.
Nou Laurent, die grotere moderne vallen wel mee qua herrie, maar zo’n elektrisch handding is afschuwelijk. Een ander punt is dat de koffiebonen te warm worden en dat er teveel vet uit de bonen wordt geslingerd.
Dit vind ik eigenlijk de beste molen. Een lange slinger en goed hout, 90 euro ongeveer.
Roi, we hebben kennelijk een zelfde manier van koffiezetten:
Ik heb de oude koffiemolen van mijn oma nog (die dingen gaan dus méér dan een leven lang mee!)
De mijne heeft een soort bankschroef waarmee bij aan de werkplank in de keuken geklemd zit; maakt het malen toch gemakkelijker.
En hoe zet je de koffie?
Ook met een espressokoker. Die gaat op mijn elektrische kookplaat (gas wordt hier geleverd in cylinders, die wil ik niet dus ik kook elektrisch).
Melk opschuimen doe ik ook met zo’n handdraaier (is niet alleen handiger, maar ook lekkerder en nog goedkoper ook.
Heerlijk en melk bij de boer halen.
Dan krijg je een prachtig vel op de koffie.
Nou jaaaa zeg, net zoals ik het maak ;). Jammer dat je zo ver weg woont hoor.
Wij weten wat lekker is. Ik heb echt de pest aan die snelfiltermachines, net slootwater.
Of zoals de ink spots al zeiden:
Oh, slip me a slug from the wonderful mug
And I cut a rug till I’m snug in a jug
Drop me a nickel in my pot, Joe, Takin it slow.
Waiter, waiter, percolator!
Melk opschuimen doe je met een melkopschuimer
http://4.bp.blogspot.com/-K25sMMcGp68/UqGa2ihKtfI/AAAAAAAACPk/n0Zv5d-ZdmI/s320/My+perfect+latte!.JPG
Mijn rechterarm werkt niet meer goed na mijn herseninfarct, dus malen lukt niet. Maar ik zet wel koffie op de Tunesische/Turkse manier, in een zezoua. Water koken, suiker erin als het kookt, koffie erbij, heel even doorkoken en opschenken door een zeefje. Lekker hoor..
Ongeveer als het hier beschreven wordt Tonnie?
Vinkleuk:
Ja, dat is een goede. Je hebt ze ook van RVS maar die lekken altijd. Maar met een gewone garde gaat ook wel. Pannetje en klutsen maar.
@LRd: Zo ongeveer ja – al is het simpeler dan daar beschreven staat, vind ik tenminste.
Kom maar een bakkie proeven als je in de buurt van Zutphen bent.
Mijn oudtante had zo’n muurding , toch behoorlijk lawaaiig ook aan een houten binnenmuur … en zwaar malen ( voor een 6 jarige in ieder geval ) … Maar moet er voor de juiste nostalgiesmaak ook geen schepje Buisman bij ..
Inderdaad Buisman ja, helemaal vergeten:
“In de jaren zestig werd smakelijke koffie van goede kwaliteit voor iedereen betaalbaar, waardoor de noodzaak om een schepje Buisman aan de koffie toe te voegen sterk verminderde. Om hieraan het hoofd te bieden werd vanaf 1968 een snelfilter-Buisman Aroma in een glazen potje geïntroduceerd, maar ook daar was bij de consument niet veel behoefte meer aan. De glasverpakking betekende uiteindelijk in 1990 het einde van het bekende blauwe busje.”