Dit artikel betreft de oorspronkelijke zaak uit 2018 waardoor Martine Bakx zich vastgebeten heeft in de volslagen disproportionele fotoclaims die tot haar verbijstering toen al gewone praktijk bleken, met volledige medewerking van de rechterlijke macht. Het is nog steeds een van de absurdere auteursrechtenclaims die ik op haar websites heb aangetroffen:
Vandaag 17 juli, 10:00 uur, op het moment van verschijnen van dit schrijven, ben ik gedaagd voor de rechtbank. De aanleiding was een werkstukje van dochter in 2013. Toen ze in groep 6 zat.
Ik was ontroerd hoe ze zich het leed aantrekt van kippen in de bio-industrie en had in 2013 het hoofdstukje daarover hier op dit blog gepubliceerd.
Daar stond een foto op van een legbatterij die mijn dochter via Google afbeeldingenzoeker had gevonden. Voor die foto kwam bijna 4 jaar later een factuur binnen (februari 2017) van Permission Machine. Of ik even een licentie wilde kopen en de kosten wilde betalen om de inbreuk op copyrights op te sporen.
Een grap dacht ik nog en antwoordde met excuses voor de inbreuk op de copyrights, meldde dat ik de foto gelijk weggehaald heb èn dat dit geen zakelijk gebruik was.
Enfin bijna 1,5 jaar later…
Zij bleven mij lastig vallen. Ik was in de veronderstelling dat het blufpoker was en dat ze nooit een rechtszaak zouden aanspannen.
Nader onderzoek leerde dat ze massaal facturen versturen. En dat iedereen betaalt, waarschijnlijk omdat een advocaat inhuren al snel het factuurbedrag overschrijdt. Ik heb geloof ik de discutabele eer om de eerste te zijn die daadwerkelijk gedaagd wordt. Van de ene kant denk ik dat ze het geding op het allerlaatste moment zullen intrekken omdat deze zaak te onnozel voor woorden is. Van de andere kant denk ik dat ze mij als voorbeeld willen stellen, want als ze deze zaak winnen is het hek van de dam en kunnen ze vrijwel iedere blogger ‘afpersen’ met de auteurswet aan hun zijde.
De bewuste foto is inmiddels niet meer te vinden via Google afbeeldingenzoeker. Dat is vreemd, want dochter (destijds 9 jaar), moet hem daar heel makkelijk gevonden hebben. Waardoor ik vermoed dat Permission Machine (of Hollandse Hoogte in wiens naam zij mij lastig vallen) tijdelijk foto’s goed vindbaar online heeft gezet om later licentie-rechten te kunnen claimen.
Ik ben niet de enige die kennis heeft gemaakt met de boevenpraktijken van Permission Machine. Dat is de reden dat ik nu niet schik maar er tegenin ben gegaan met een verweer. Met als risico dat de kosten nog verder gaan oplopen. Soms moet dat nu eenmaal voor de goede zaak.
Bij niet reageren (verstek) word je automatisch veroordeeld. Elke stelling van Eiser die je niet weerlegt gaat de rechter vanuit dat die klopt. Ik ben dagen zoet geweest om zoveel mogelijk van de 31 stellingen uit de dagvaarding te weerleggen, met grandioze hulp van Luuk Koelman. Een korte samenvatting:
- Geen auteursrecht want geen creatieve inbreng. Het is een natuurgetrouwe momentopname. De kippen hebben niet geposeerd. Er is niets in scène gezet.
- Ik heb de foto niet bijgesneden. Ik betwist schade door openbaring (en bijsnijding).
- Brieven die niet kloppen van de deurwaarder.
- Ik betwist schade in het algemeen.
- Ik betwist schade door mis lopen licentie. Dochter zou nooit een licentie aangeschaft hebben.
- Bij waardebepaling zeggen ze dat datum publicatie niet te achterhalen is. Datum staat er gewoon bij. Wat de indruk wekt dat ze een standaard procedure hebben en niet naar het individuele geval kijken.
- Kosten maken om inbreuk te constateren en schade te verhalen is een keuze van Eiser, bovendien lijkt dit op een boete om toekomstige inbreukmakers af te schrikken, wat thuishoort in het strafrecht en niet het civiele recht.
- Ik betwist waardevermindering door exclusiviteit die afneemt. Foto is bijna 20 jaar oud. Dergelijke foto’s zijn gratis te vinden bij dierenactivisten. Foto is op mijn blog door minder dan 80 bezoekers gezien.
- Het betreft hier toevallige verwerking (artikel 18a van de auteurswet), waardoor je geen copyrights kunt claimen.
- Ik heb de vordering niet erkend in tegenstelling tot wat eiser beweert. Eiser heeft de emails die dit bevestigen weggelaten in de correspondentie.
- Tot slot vraag ik de rechter om een fundamentele uitspraak te doen over claimclubs als Permission Machine die het auteursrecht exploiteren als verdienmodel.
En dat alles onderbouwd met jurisprudentie (eerdere uitspraken) en screenshots.
Ik hoop dat de rechter gelijk einduitspraak doet, dan ben ik van het gedoe af. Helaas is het waarschijnlijker dat er een hoorzitting komt. Wordt vervolgd.
Update maart 2019
Na een hoorzitting en 3x aanhouden van de terechtzitting kreeg ik uitspraak nadat ik dit briefje had verstuurd. Idioot dat rechters mee gaan in deze oplichtingspraktijken en dat Hollandse Hoogte mij nu als voorbeeld kan stellen. De reden waarom ik het gevecht aangegaan was…….
Nu ben ik dus gedoemd om er over te blijven schrijven totdat de copyrightmaffia stopt.
Lees hier mijn tips.
Update november 2019
Het is allemaal nog veel erger dan ik dacht. Constante factor is dat er valse waardes ingebracht worden in rechtszaken en dat rechters daar in mee gaan. Waardoor het lijkt alsof er boetes opgelegd mogen worden. Er worden inbreukbrieven verstuurd voor foto’s waar geen inbreuk op de auteursrechten gepleegd is die door de onwetende gedupeerde betaald worden. Onbegrijpelijk dat er niet ingegrepen wordt en dat dit al jarenlang zo door kan gaan.
Ik heb een overzicht gemaakt van de 25 meest gebruikte auteursrechttrucjes.
Update juli 2020
Dit gaan jullie niet geloven. De tentakels van de copyrightmaffia reiken tot in de rechtszaal.
Ik ben gedoemd om hierover te blijven schrijven totdat het stopt. Sponsoren met een kleine bijdrage kan hier.
Update 2 december 2021
In België is Permission Machine op de vingers getikt. Ik kan niets anders concluderen dat rechters in Nederland de heksenjacht op foto’s faciliteren. Bij mijn zaak schreef de rechter in het vonnis dat de inbreuk niet plaats vond op dit blog maar in de webwinkel. Waarmee het een commerciële inbreuk zou zijn waar andere dan de door mij aangehaalde tarieven voor gelden.
Update 8 maart 2022
Rechters en advocaten blijken op dit rechtsgebied sterk met elkaar verweven. Ik ben begonnen met een zwartboek Jurisprudentie over stockfoto’s dat ik samen met de petitie zal aanbieden aan de rechterlijke macht en de minister.
(Dit artikel verscheen eerder op de website van Martine Bakx)
(Afbeelding: Cartoon Stop Onredelijke Fotoclaims (Martine Bakx))
