Dit bericht werd overgenomen van de website van voormalig Krapuul redacteur Bart Voorzanger.
De boerka! Mevrouw Clare Wesselius, publiciste, pleit in Trouw van 25 januari 2011 voor een boerkaverbod. Ze suggereert daar argumenten voor te hebben, en komt met een uitgebreide historische analyse. Helaas maakt ze niet duidelijk wat het verband is tussen die analyse en het bepleite verbod. Maar ik vermoed dat ze namens velen spreekt en dat maakt zorgvuldig lezen van haar verhaal nuttig. Lees even mee:
De boerka is meer dan een zwart kleed dat vanwege het geloof wordt gedragen. Het is een demonstratief afzetten tegen onze maatschappij waar vrouwen dezelfde rechten verworven hebben als mannen.
Een belangwekkende bewering die om argumenten vraagt. Wesselius geeft hier antwoord op de impliciete vraag wat boerkadraagsters met hun dracht bedoelen. (Althans dat hoop ik – ze zóu kunnen bedoelen dat zij, en alleen zij, als toekijkende buitenstaander mag uitmaken wat iemand anders bedoelt – er is een tijd geweest dat ideologisch gevorderden die taak vrijelijk op zich namen omdat de betrokkenen zelf werden verblind door een ‘vals bewustzijn’, maar dat soort betutteling raakte gelukkig weer wat uit de mode. Hoe dan ook …) Uit het vervolg blijkt dat Wesselius geen moeite heeft gedaan die vrouwen naar hun mening te vragen, al gloort er helemaal aan het eind toch nog enige hoop.
Geheel los daarvan: in een democratie staat het burgers vrij zich – desgewenst demonstratief – af te zetten tegen alles waar ze tegen zijn, zolang ze anderen hun mening maar niet opleggen. Als deze niet beargumenteerde bewering klopt, is er dus niets meer mee gezegd dan dat niet iedereen het met ieder ander eens is. Wisten we dat niet al?
Het is afzetten tegen de vrijheid en tegen de man-vrouwverhouding van onze huidige maatschappij.
Wellicht is dat zo (vraag het de boerkadraagster eens …), maar in een democratie staat het burgers vrij het met anderen oneens te zijn en daar uiting aan te geven, zolang zij anderen hun mening niet opleggen. Terzijde: wie pleit voor maatregelen om meer vrouwen in topfuncties te krijgen, zet zich ook af tegen de man-vrouwverhouding van onze huidige maatschappij, en wie weet zelfs tegen de vrijheid daarvan.
Het is een uiting van een vrouwbeeld dat het onze niet meer is.
Wellicht is dat zo (vraag het de boerkadraagster eens …), maar in een democratie staat het burgers vrij een ander vrouwbeeld te hebben dan hun buren, en daar uiting aan te geven, zolang zij hun buren die mening niet opleggen.
Maar het gaat ook uit van een manbeeld dat wij verafschuwen. Een manbeeld dat we nog kennen uit vroegere tijd.
Wellicht is dat zo (enzovoort …) maar dat mag dus. Zucht.
Over wat wij nog kennen uit ‘vroeger tijden’ gaat een groot deel van het vervolg. Wesselius schetst de veranderingen in de positie van de vrouw sinds de negentiende eeuw. Of die schets klopt moeten historici maar uitmaken; mij gaat het vooral om de relevantie ervan. Die schets eindigt met de constatering dat we het resultaat van de strijd wellicht wat teveel voor lief zijn gaan nemen, waarna Wesselius terugkomt op haar eigenlijke onderwerp:
De vrijheid die we nu hebben is zo vanzelfsprekend dat we er niet meer over nadenken. Daarom zijn we geneigd onze schouders op te halen wanneer iemand zich in het openbaar in een groot zwart kleed hult.
Tijd om te wijzen op iets vanzelfsprekends: door twee zinnen achter elkaar te zetten, creëer je nog geen verband tussen de onderwerpen van die zinnen. Zo’n verband ontbreekt hier, althans uit niets blijkt wat het zou moeten zijn.
Vrouwen die zich in boerka of soortgelijke kleding hullen, gaan terug naar het manbeeld van de negentiende eeuw. Zij kiezen weer voor de rechteloosheid van de vrouw en het negatieve vrouwbeeld van de dubbele moraal.
Als gezegd: allemaal mógelijk waar, maar met het voorafgaande niet aangetoond, en los daarvan allemaal ook nog eens het goede, democratische, recht van die vrouwen.
Zelfs wanneer het om een kleine groep gaat, moeten we dat niet accepteren. Daarom is een verbod op boerka’s een bescherming van onze vrijheid en verworven rechten
Let wel: een verbod op hún boerka ter bescherming van ónze vrijheid?
Het zou goed zijn wanneer deze vrouwen zich daar bewust van zouden worden.
Gelukkig, wellicht toch één lichtpuntje: de laatste zin zou, hoe vaag ook, de mogelijkheid kunnen suggereren tot communicatie met de vrouwen óver wie het gaat. Natuurlijk, hij kan ook gewoon betekenen dat het mooi zou zijn dat die vrouwen beseffen waarom zij hun vrijheid moeten opgeven voor ons hogere goed, maar laten we hoop houden en aannemen dat Wesselius echt aan contact dacht. Dóen, mevrouw Wesselius, en vraag ze dan meteen eens hoe zij aankijken tegen uw strijd voor hun vrijheid, en tegen uw zonder enig overleg genomen besluiten over wat zij bedoelen met hun dracht en wat goed voor hen zou zijn.
Heus, het zou zomaar kunnen dat al die drieëntwintig boerkadraagsters in ons land (of wat hun precieze aantal inmiddels ook zijn moge, het verandert met de dag) tegen hun zin in stoffelijke overdaad gehuld gaan. Al dat zo is – voor zover dat zo is – bewijzen we ze een dienst door ze te helpen zich daaraan te ontworstelen. Maar ga nou in ’s hemelsnaam eerst eens met die vrouwen praten …!
Uit het stuk van deze Claire Wesselius – een zoektocht op het net levert alleen op dat zij in een rolstoel rijdt en zich daarin dapper weert want er over schrijft of iets dergelijks-:
Het eerste citaat zou net zo goed deze week op Elsevier geloosd kunnen worden. Het was toen niet zomaar waar zoals het nu niet zomaar waar is.
Het is voor het eerst dat ik verneem dat “vrouwen alleen op straat” in de negentiende eeuw “vogelvrij” waren. Spiijtig, mevrouw Wesselius, u zult met meer moeten aankomen dan wat citaten van ministers-president uit het begin van de twintigste eeuw.
Interessant is de verwijzing naar de onstuitbare geslachtsdrift van mannen waaartegen de arme zwakke vrouw beschremd diende te worden, in de ogen van velen (mannen vooral, maar niet alleen zij).
Dit is een pseudowetenschappelijk bedenkseltje dat opgeld ging doen in tijden waarin (pseudo-)wetenschap doordrong tot de menigte. Van masturbatie (onanie genoemd, of “een geheime gewoonte”) krijg je ruggemergtering, ook zo een (daarom moest de jonge man uit de betere standen beslist naar de hoeren, daar kon je syphilis oplopen maar gelukkig geen ruggemergtering). “De mens stamt van de aap af” is er ook zo een, samen met “the survival of the fittest”.. De aangeboren superioriteit van het blanke ras is een andere (let wel: de witte onderdrukking van niet-witten is ouder dan het zogenaamd verklarende reacisme – het beriep zich eenvoudigweg niet op pseudowetenschap maar op de overmacht die uitgeoefend kon worden – de technische superioriteit).
En nu krijgen we dan weer wat populaire pseudogodsdienstwetenschap en pseudofeminisme over ons heen tegen de boerka.
Waar hebben we het toch aan verdiend?
Ik vind nog steeds streng naleven van het rookverbod meerdere malen sociaal-maatschappelijk belangrijker dan deze bijzonder achterlijke demonstraties van slavendrijvers barbarisme a la Claire Wesselius. Thee-party achtige achterlijkheid.
Ze mag zomaar een baantje als kampbewaker invullen.
Ik snap het hele boerka gedoe niet. Ik bedoel als je willens en wetens in zo’n ding hijst moet je het zelf weten. Maar ik geloof dat ik toch op tv had gezien, dat een boerka eigenlijk handig is in de woestijn net als de gezichtsbedekking, puur om praktische redenen. De hitte en het zand. Maar wat moet je dan met zo’n ding in het koude noorden?
meharis Schreef:
Een sneeuwstorm trotseren?
Boerka’s en chadors in de kleur zwart zijn juist niet goed in een woestijnklimaat want zwarte kleding houdt warmte vast. Een sluier kan nuttig zijn als stofmasker tegen het zand en gezichtsbedekking om voortijdige veroudering van de gezichtshuid te voorkomen. Hoofdbedekking voorkomt een zonnesteek.
Nomaden in de Sahara dragen – mannen en vrouwen – blauwe kleding, ook gezichtsbedekkend. Of deze zwarte kleding uit de woestijn komt is maar de vraag.
Op de naam Clare Wesselius (zo spel je de naam blijkbaar) krijg je meer treffers, maar zie ik er uti alsof ik geïnteresseerd ben?
What ever, het is van oorsprong een cultuur geent klimatologisch overlevings gewaad.
Het wordt twitteren onder een burka hier en daar met elkaar!
@5
Ik trof op een forum een kote rectie dat huidige gerenommeerde kwaliteits kranten en opinie bladen van oorsprong , als geschreven indoctrinatie /mediacratie , direct na WO 2 verboden werden.
Het ontbreekt mij aan kennis en tijd om me hierin te verdiepen, een historische tijdslijn in te kunnen zetten.
Voor wat het waard is, leek met dit wel interessant al niet in het minst omdat ik denk dat dit als media media focus op Wilder s ipv op achterliggende markt principes, aan de hand is.
Met correctie over kennis / pers vraag aan krapuul schrijver Van der KLuft :
Media focus op Wilders zou media focus op Fenomeen Wilders ipv van etc zijn.
Stem van het volk in WO2 terwijl ene hitler gebruik van film indertijd als innovatief politiek medium , feel good en afschrik middel tegelijk gebruik maakte.
Terzijde: wie pleit voor maatregelen om meer vrouwen in topfuncties te krijgen, zet zich ook af tegen de man-vrouwverhouding van onze huidige maatschappij, en wie weet zelfs tegen de vrijheid daarvan.
twitter