Ongeveer een jaar geleden was hier op Krapuul een kleine uittocht van auteurs, een uittocht die van harte werd toegejuicht door toean besar Kees Hudig, ooit ook vast inzender alhier, en de anoniemen die schuilgaan achter de site Konfrontatie.
De aanleiding was dat onze redacteur Pyt van der Galiën op twitter (het was nog voor de vijandelijke overname van dat medium) een als anarchist poserend type domlinkse imbeciel noemde. Deze figuur vond het toch wel weerzinwekkend dat de politie geweld had gebruikt tegen een zestienjarige die om half elf ’s avonds met een tractor de snelweg op ging.
Zal ik eens iets heel geks zeggen? Ik lag op mijn zestiende in bed om half elf, zoniet, dan was ik echt niet de deur uit om op een tractor een snelweg op te gaan. Maar goed, dat is niet terzake. Wat wel terzake was, was het terechtwijzen van een poseur die onder andere de kreet ACAB, All Cops Are Bastards (het moet altijd in gedekoloniseerde taal, nietwaar) op het repertoire heeft.
Interessant dezer dagen is dat die figuur in diens biootje een zwarte vlag met een Palestijnse combineerde. Zwart, nietwaar, dan ben je anarchist. En Palestijns, dan ben je voor de staat Palestina (en dus tegen de staat Israël – anarchisme blijkt deelbaar voor zo iemand). From the river to the sea – Palestine will be free, Peter Storm hanteert het als leuze, ook zo’n anarchist tenslotte. Alweer die dekoloniale taal.
Tja, als u mij vraagt – wat ik niet verwacht – wat daar anarchistisch aan is dan blijf ik het antwoord schuldig. Zoals ik ook niet weet waarom dit soort zich anarchist noemenden de terreurdaden van Hamas van 7 oktober jongstleden als dekoloniale actie aanduiden.
Het afslachten van festivalgangers als collateral damage (u ziet, ik spreek ook een woordje dekoloniaals) aanduiden is makkelijk als je in een land woont waar je niet verwacht dat je festival wordt overvallen door een stelletje moordenaars. Ten hoogste door die vreselijke politie, als het festival illegaal wordt gevonden – het komt voor, ik voel mij niet verplicht uit te leggen waarom ik dat afwijs, en toch zou ik het niet direct hetzelfde noemen.
De dekolonialen hanteren duidelijk andere maatstaven voor Israëlische festivalgangers dan voor zichzelf. Ik hoef hierover niet eens het gevreesde a-woord in stelling te brengen, al ligt het voor de hand. “Dekoloniale warhoofderij” is wel het minste dat ik er van kan zeggen. Ik citeer het nog maar eens:
Het is niet aan goed doorvoede witte intellectuelen om achter hun veilige computerscherm te dicteren hoe de anti-koloniale strijd moet worden gevoerd.
Zie verder hier.
Vermakelijk is het te zien “we’re queer and we are for Free Palestine”, hier bijvoorbeeld.
Ik ga niet zeggen dat deze slecht gevoede niet-witte onopgeleiden op straat de queer of anarchist uithangen maar eigenlijk bovenal antisemiet zijn. Nee hoor, ze zijn antizionistisch. Van de rivier tot aan de zee.
Veertig jaar geleden schreven Eljakim Borkent en ik aan de Kraakkrant over wat er achter zou kunnen zitten als er weer eens een “zionistische speculant” werd ontmaskerd. Zoveel is er niet veranderd, al met al.
