Volgens een rapport van Amnesty International Israel (in het Hebreeuws) levert Israel nog steeds wapens aan tenminste acht landen die de mensenrechten met voeten treden. In het rapport, dat door de krant Haaretz wordt geciteerd, worden de volgende landen genoemd: Zuid-Sudan, Myanmar, de Filipijnen, Kameroen, Azerbeidzjan, Sri Lanka, Mexico en de Verenigde Arabische Emiraten.
Het rapport, dat de afgelopen 20 jaar bestrijkt, geeft hiervoor bewijzen. Wat de gang van zaken betreft doet het exportgedrag denken aan de jaren dat Israel wapens bleef leveren aan het Zuid-Afrika van de apartheid, of het Chili van Pinochet.
Amnesty baseert zich overigens niet op cijfers van Israel zelf, want het ministerie van Defensie dat een afdeling bezit die de export in de gaten houdt en exportvergunningen afgeeft, geeft totaal geen details. Desgevraagd deelt het ministerie wel mee dat met de mensenrechtensituatie in de landen die wapens afnemen rekening wordt gehouden, maar dat is in strijd met de waarheid. Zo wordt in Zuid-Sudan, waar het leger etnische zuiveringen doorvoerde en zich schuldig maakte aan de verkrachting van honderden meisjes en vrouwen, het Israelische Galil-geweer gebruikt. In Myanmar dat zich schuldig heeft gemaakt aan de genocide op de Rohingya worden eveneens Israelische wapens gebruikt en het zelfde geldt voor Sri Lanka, waar heel veel burgers zijn afgeslacht, of de Filipijnen waar zonder vorm van proces zo’n 15.000 burgers zijn doodgeschoten.
De bewijzen van Amnesty komen vooral uit berichten in de pers van de ontvangende landen, uit publicaties van andere mensenrechtenorganisaties en uit informatie van de Israelische advocaat Eitay Mack die al jaren probeert de militaire export aan dit soort landen te doen stoppen. Amnesty wijst op de totale mist waarin de Israelische wapenverkopen zijn gehuld. Het geeft aan dat een wet uit 2007 de minister van Defensie de gelegenheid geeft wapenexporten tegen te houden, en dat Israel in 2014 het Internationale verdrag of de Wapenhandel ondertekende, maar dat het Israelische kabinet dit verdrag nooit heeft geratificeerd. Amnesty merkt op dat Israel zo’n 20 jaar achterloopt op de wetgeving op dit gebied in de Verenigde Staten en 10 jaar op de EU. Het gebrek aan transparantie maakt verder dat het in Israel zelf nauwelijks onderwerp van discussie is. Amnesty doet de nodige aanbevelingen om de controle te verbeteren.
Het rapport citeert intussen een hooggeplaatst iemand bij Defensie, die zegt dat er wel zaken aanhangig zijn gemaakt bij het hooggerechtshof tegen de leveringen aan Zuid-Sudan, Kameroen en Mexico.In die gevallen had het hof echter geaccepteerd dat alleen de staat werd gehoord en dat de uitspraken niet openbaar zouden worden gemaakt.
– Eerder verschenen bij Abu Pessoptimist
