Begin dit jaar is Ambalavaner Sivanandan overleden, theoreticus aangaande zelf doorleefd racisme.
Sivanandan is geboren in Colombo, Sri Lanka, als zoon van een Tamil postbeambte. Hij verliet het land na de rellen en pogroms tegen Tamils van 1958. (De gewelddadige vervolging van Tamils gaat tot vandaag door).
Hij ging wonen in het VK, volgde een opleiding tot bibliothecaris, werkte bij diverse openbare bibliotheken voor hij hoofdbibliothecaris werd bij het Institute of Race Relations (IRR) in 1964.
In 1972 vond er een belangrijke scheuring plaats bij het IRR: tot dan was de organisatie gematigd en academisch geweest, ernaar strevend “rassenverhoudingen” te bespreken en de regering te adviseren op beleidsgebied. Maar een omvangrijk deel van de staf van het IRR, Sivanandan inbegrepen, had bezwaar tegen deze oriëntatie en deed een beroep op het bestuur dit te veranderen. De meerderheid van het bestuur trad af en het IRR richtte zich vervolgens op het steunen van gemeenschapsorganisaties en aan het opbouwen van een door zwarten geleide antiracistische beweging in Groot-Brittannië.
Sivanandan, als de nieuwe directeur van het IRR, verklaarde:
We wilden niet langer boekdelen toevoegen die in versluierende en erudiete taal tot een kleine groep van uitverkorenen spraken, we geloofden niet meer in de welwillendheid van regeringen die naar onze beredeneerde argumenten zouden luisteren. Er was een hele doorleefde ervaring – vaak niet kwantificeerbaar in enquêtes – van wreedheid vanwege de politie, racistisch geweld, vertekening in de media, slecht onderwijs en marginalisatie. Het was nu onze taak om zoniet ons hiertegen uit te spreken dan in ieder geval het er over te hebben.
Sivanandan werd redacteur van het theoretisch kwartaaltijdschrift van het IRR Race, herdoopten het in Race & Class om het verband tussen beide te beklemtonen. Het tijdschrift beoogde te informeren voor activisten, denken om-te-doen aan te moedigen, legde verband tussen “de situatie van zwarte arbeiders in Groot-Brittannië en de onafhankelijkheidsstrijd in de onderontwikkelde wereld” met het oogmerk een autonome zwarte arbeidersklassepolitiek in Groot-Brittannië op te bouwen. Deze wordt vaak verwaarloosd door traditioneel links en de vakbeweging.
Hij heeft ook veel geschreven over racisme, kapitalisme, wreedheid van de politie en zwarte antiracistische strijd in Groot-Brittannië. Veel van deze essays zijn te vinden in zijn boek Catching History on the Wing.
– Biografische notitie ontleend aan Libcom.
De levensschets naar aanleiding van zijn overlijden, waaraan de titel van dit stuk ontleend is, hier (Engels).
