Nederland een rijk land, Nederland een land van mogelijkheden, Nederland een beschaafd land, Nederland een land dat anderen laat stikken.
November 2012, in Nederland wonen er mensen op straat, in tentenkampen. Statenloze mensen die zijn uitgekotst door de ambtelijke molen en het maar uit moeten zoeken. Ambtenaren, zittend in een lekkere stoel in een verwarmde kamer met hun buik vol eten en genoeg te drinken, hebben bepaald dat er geen plaats in Nederland is voor deze mensen. Nederland is al te vol, wordt er gezegd. Het land van herkomst is helemaal niet gevaarlijk om naar terug te keren. Het zijn gelukszoekers.
Zouden gelukszoekers zo radeloos zijn? Zo radeloos om in de kou en nattigheid op straat te gaan leven? Afhankelijk van de goede wil van anderen om eten of drinken te krijgen? Met het risico in elkaar geslagen te worden, want er was ‘verzet’?
Ik vind het schandalig zoals Nederland zich gedraagt. Ik vind het ook schandalig hoe Nederlanders zich denken te kunnen gedragen die hier wel staatsburger zijn. De arrogantie om te denken dat dat je beter maakt en daardoor anderen een schop het riool in kunt geven.
De angst dat er een vakantie minder van af kan, de angst dat er minder kleding of huisraad aangeschaft kan worden. Allemaal bange mensen die niets voor een ander over hebben. Dit land kan beter ‘Ikkestan’ heten.
Maar in dat ‘Ikkestan’ zijn er dan toch weer mensen die mij hoop geven, zij geven om anderen, ongeacht hun herkomst en of ze wel of geen papieren hebben.
