Dit is een deel uit de serie volstrekte lulkoek. In deze serie behandelen we o.a de tachtigjarige oorlog, de slavenhandel, de opbouw van Indonesië en de ontwikkeling van Suriname.
Maar we beginnen met het verschijningsverbod van dagblad De Telegraaf na de tweede wereldoorlog.
Wat eraan vooraf ging
In de jaren 40 van de vorige eeuw ontstond er een conflict tussen de Duitse en Nederlandse regering. Duitsland wilde één verenigd Europa met het liefst één munt. Nederland wilde zich hier echter niet bij neerleggen en dit liep zodanig uit de hand, dat er een oorlog tussen beide landen ontstond.
De regering vluchtte naar Engeland, dat zich ook toen al een aparte status binnen Europa wilde toe-eigenen.
Kranten
Duitsland besloot het bestuur van Nederland over te nemen. In Nederland had je toen, net als nu, veel verschillende kranten. Sommige kranten gingen in tegen het Duitse gezag, wat hun op een verschijningsverbod kwam te staan. Andere begonnen een ondergrondse krant en brachten zo op onverantwoordelijke wijze hun medewerkers in gevaar.
De Telegraaf koos voor een andere oplossing. Ze schonken de NSB een groot bedrag, nu omgerekend zo’n 170.000 Euro, zodat de jongens van de WA ook een beetje een knap uniform konden aantrekken. Tenslotte wil het oog ook wat en kleren maken de Spekman.
Ook werden er jaarlijkse nog een aantal vrijwillige bedragen overgemaakt.
Na de oorlog
Toen Nederland bevrijd was, had bijna iedereen in het verzet gezeten. Een paar van deze verzetsmensen vonden dat de Telegraaf onrechtmatig had gehandeld en de Telegraaf kreeg een verschijningsverbod van dertig jaar. Hen werd onder meer aangerekend dat de krant uit pure baatzucht en welbewust met de vijand had geheuld.
In 1949 werd deze visie iets genuanceerd en mocht de Telegraaf weer verschijnen en daarmee kon de hetze tegen communisten, socialisten en alles wat links was weer een aanvang nemen.
Mocht u meer over dit onderwerp willen weten, dan verwijzen wij u naar onze website.
Volgende week in volstrekte lulkoek; De slavenhandel
In de zeventiende eeuw begon Nederland een uitzendbureau op de westkust van Afrika. Honderdduizenden Afrikanen meldden zich hier aan om zo de armoede te ontvluchten en een nieuw bestaan in de nieuwe wereld op te bouwen.
@Saloonsocialiberaal, ga je weer de discussie over de holocaustontkenning aanwakkeren?
Had de Telegraaf iets ermee te maken?
Of wil je gewoon het aandacht van Teeven afleiden, sure….
@1
Niet zo wantrouwig zeg, dit stuk was al een etmaal vantevoren gepland.
Mijns inziens is het dagblad de Telegraaf (samen met het weekblad Elsevier) nog altijd een foute krant en kinderen, die er op zaterdag exemplaren van uitdelen voor de Albert Heijn, vraag ik of ze zich niet schamen met zo’n vod te leuren tussen fatsoenlijke goed opgevoede burgers…
Wanneer ik bij toeval iemand zo’n stapel papier zie kopen op zaterdag draai ik me walgend om en heb zwaar medelijden met zo’n domme meningloze meeloper…
Het toestaan van een ‘vrije pers’ (lees: besmettelijk leesvoer voor jonge kinderen toegankelijk maken en hen daar doelbewust mee confronteren zoals menig ouder doet, leesvoer dat veel en veel erger is dan porno) is één der nadelen van een democratie…
@2, de timing is een wonderbaarlijke ding, man.
Telegraaf is een ellendig NSB-blad. Ze heulen nog steeds samen met de vijand.
de Telegraaf
ook gratis weigerde ik die aan te pakken.
shell heb ik nooit getankt.
en meer.
is dat helpend geweest? hooguit voor mijzelf.
lees de Tele wel bij krantencom soms. uiteindelijk moet je op de hoogte blijven waar men mee bezig is.
Ik stel voor om de telegraaf (is niet eens een hoofletter waard) om te dopen in rioolgraaf, dat is een betere weergave van de rioolgraaf lezers, onderwerpen, schrijvers, bewonderaars en politieke bondgenoten zoals haatkuifje wilders.