Gisterenavond was ik op een bruiloftsreceptie ergens in de Verenigde Staten. Op zeker moment stond ik met een oom van de bruidegom en diens vrouw te spreken over de vragen die je gesteld worden bij binnenkomst in de VS, en hoe moeilijk men het je daarbij kan maken.
‘De makkelijkste manier om de VS binnen te komen is gewoon illegaal via Mexico, dan wordt er vanzelf alles voor je geregeld en ontbreekt het je aan niets’ of woorden van die strekking bereikten mijn oor.
Natuurlijk staat deze transatlantische borrelpraat in schrille tegenstelling met het eerste het beste kleine willekeurige feitje dat je over de levensgevaarlijke omstandigheden waaronder Mexicanen de VS proberen binnen te komen bij Arizona, en de omstandigheden waaronder ze vervolgens, legaal of illegaal, vaak moeten werken in de VS. Of in Mexico zelf trouwens, in Amerikaanse, volledig van de buitenwereld afgesloten fabrieken.
Het PVV-gelal is overal.
Mijn vader was op vakantie in Amerika, met vrienden. De vijandige douane beambte was al een waarschuwing. Ook het feit dat hij ergens was, waar het normaal is dat men met een ´gun´ op straat gaat, uit angst voor ´them´. Dat hij en zijn vrienden gewoon over straat gingen en ´s avonds gewoon een wandeling maakten, vonden ze zeer verbazingwekkend, hoe durfden ze? Dapper hoor!
Een vriend mij werd uitgezonden door zijn werkgever en kwam in een zwaar christelijke zone terecht. Hij ging naar een restaurant, waar men vroeg of wijn bij zijn eten wilde. Dat wilde hij wel, maar zo werd hem gezegd, hij moest even verderop 5 minuten lopen naar de locale supermarkt, daar kon hij een fles wijn kopen en dan kon hij dat in een speciaal kluisje in een restaurant opbergen. Als hij ging eten dan haalde hij de fles uit het kluisje en het eten werd geserveerd.
HIj vind Amerika een prachtig land, alleen erg jammer dat die Amerikanen er wonen,