Langs het tuinpad van mijn Opoe

Mijn Opa en Oma waren gelukzoekers, tijdens een crisistijd in hun “achtergebleven gebied “trokken zij noordelijk om te profiteren van de in Holland aanwezige welvaart.

Geloofsgenoten waren hun al voorgegaan en hadden reeds gebedshuizen gebouwd welke volgens de lokale bevolking “te Groot”, “te Protserig”en “Niet In Het Landschap Passend “waren. Na wat omzwervingen betrokken zij een krot waar de lokalen de neus voor ophaalden en begonnen daar vol ijver God’s water over God’s akker te laten lopen.

De schandalige hoeveelheid van acht kinderen was daarvan het gevolg, allemaal met namen uit hun geloof, want dat schreef hun primitieve traditie nu eenmaal voor.

Hun kinderen gingen allemaal naar het religieuze schooltje naast hun gebedshuis waar Jongens en Meisjes gescheiden les werd gegeven door mannen in lange gewaden en vrouwen met hoofddoeken. Op deze school werd het geloof er desnoods met geweld ingeslagen …

Al snel verloren zij de invloed over hun zonen welke zich ten buiten gingen aan geweld tegen de lokale jeugd. Jawel, zelfs de kleinste, natuurlijk grappig bedoelde, opmerking over hun geloof of het accent van hun moeder werd door mijn vader en zijn broers met grof geweld beantwoord. Na 25 jaar in Holland was mijn oma voor de lokale bevolking nog steeds niet te verstaan. Voor een groot deel werd dit veroorzaakt door het feit dat mijn oma zich amper buiten haar huis begaf en alleen winkelde in de winkels van geloofs-genoten waarvan veel haar taal wel begrepen . 

Mijn vader werd verliefd op een meisje uit een naburig dorp, een lokaal meisje met het lokale geloof. Geheel volgens de verwachtingen werd dit arme kind gedwongen het geloof van mijn vader aan te nemen !!! Ook de kinderen die uit deze relatie geboren werden moesten natuurlijk het geloof van hun vader aannemen en naar het religieuze schooltje naast hun gebedshuis waar Jongens en Meisjes gescheiden les werd gegeven door mannen in lange gewaden en vrouwen met hoofddoeken. 

Nu vraagt u zich waarschijnlijk af , waarom valt die allochtoon ons lastig met dit o zo bekende verhaal ? Dit geld toch voor bijna iedere Turk of Marokkaan ?? 

Mijn Opa en Oma waren Wannes M.  en Augusta D.  Zeeuws Vlaamse “Binnenlandse Gastarbeiders “ die in 1921 naar Holland trokken om de armoede in Zeeuws Vlaanderen te ontvluchten …

tuinpad

Het Krot van Oma en Opa ..

1 gedachte over “Langs het tuinpad van mijn Opoe”

  1. Dat waren dezelfde allochtonen die Rotterdam-Zuid ‘overnamen’, heb ik begrepen. In Rotterdam-Zuid, daar woonden de Belgen, dat wist iedereen.

Reacties zijn gesloten.