Een verdeeld Europa is een werkgeversparadijs

De Frankfurter Rundschau, een Duitse links-liberale krant, plaatste een artikel over de ontwikkelingen van de rechtspositie van de werknemers in de EU. De analyse daarin heb ik hier op Krapuul ook al ettelijke malen verkondigd en zal die blijven herhalen.

Herziening van het arbeidsrecht, soepeler ontslagrecht, loonsverlagingen: onder druk van recessie en staatsschulden begint de ene Europese regering na de andere te tornen aan de rechten van werknemers. En werkgevers varen er wel bij.

Divide et impera, verdeel en heers, is een Latijnse spreuk die wordt toegeschreven aan Philippus II van Macedonië, uit de 4e eeuw voor Christus. Philippus zou deze tactiek van verdeel en heers hebben toegepast tegen de Griekse stadstaten. Ook Julius Caesar kende de methode maar al te goed. En niet op de laatste plaats was dit een zeer bekende manoeuvre in de koloniale politiek van de Europese mogendheden vis-à-vis de inheemse bewoners.

Leert men van de geschiedenis? Helaas staken nu eens Italiaanse, dan weer Griekse of Spaanse, bij tijd en wijle zelfs Nederlandse werknemers tegen de door hun regering opgelegde maatregelen, maar de koppen eens bij elkaar steken is nagenoeg afwezig. Een recente Europese vakbondsactie was onzichtbaar.

Waarom de werkenden in die millennia-oude val van verdeel en heers blijven trappen is mij een raadsel. Is het de wet van de traagheid? Het kost enorm veel energie om een grote massa in beweging te krijgen.