In de vroege jaren van Hilversum 3 – een rekkelijk begrip en ik weet ook niet meer wanneer het precies was, ik kreeg een gids voor ogen waar ik het in zag staan – was er een programma waarin een pastoor, het kan ook een dominee geweest zijn, die een uur lang kon besteden aan Zin in pop. Desbetreffende man kon een uur uitweiden, waarschijnlijk aan de hand van fragmenten, al weet je nooit, over de Schreeuw om God die hij ongetwijfeld waarnam in “popmuziek”. Het fenomeen was nog tamelijk nieuw en niet tot op het bot commercieel uitgelebberd of in de marge gedrongen, al naargelang.
Ik heb het programma nooit gehoord omdat ik Hilversum 3 principieel boycotte. Ik had ook weinig op met Radio Veronica, waartegen het gericht was, maar een dergelijke doorzichtige tactiek om de luistercijfers terug te krijgen heb ik tot heden aan toe als onderkruiperij beschouwd. Zie ook: Radio One van de BBC.
U voelt de heerlijke dubbelzinnigheid, wat zeg ik: driedubbelzinnigheid van de titel, nietwaar? Je hebt zin in pop. Je zet The Byrds op. Nee, niet enge toespelingen op middelen als Chestnut mare, 5D of Eight miles high – je hebt de Jesajatekst van Turn, turn, turn of nog mooier Jesus is just alright with me. Nou, en daar neem je een zin uit en die heeft zin – begrijpt u?
Theologen zijn dol op zinloze meerzinnigheden en quasi-etymologieën. Ik heb er een ooit horen praten over een ontmoeting, en een ontmoeting betekende volgens hem een zich ontdoen van “het moeten”. Lieve hemel, om in stijl te blijven.
De reclamekreet van GroenLinks, “Zin in de toekomst” moet door een dergelijk theologisch bevlogen tekstschrijver m/v bedacht zijn. Alle lagen zitten er in, in het woordje “zin” dan. Over de toekomst is wat minder nagedacht. De volgende minuut is al de toekomst, wat zeg ik, de volgende seconde, maar het opschrijven duurt langer dan de verbeide toekomst in dit geval. Morgen is toekomst, volgende week, volgende maand, enfin, noem maar op.
Als het aan GroenLinks ligt moeten zo snel mogelijk vijfenzestigplussers doorwerken en AOW zit er dus niet in. Daar is goed over nagedacht, want ook nu al is het duidelijk dat doorlerende jongeren een donkere toekomst tegemoetgaan en het is alleen maar handig dit duidelijk te maken door werkloze zestigplussers te laten solliciteren naar banen die niet bestaan, net als die net op “de arbeidsmarkt” verschijnende jongeren.
De toekomst is tenslotte wat je toekomt (weer zo’n fijne theologenkreet).
Die kreet is bedacht door een van zijn (haar) geloof afgevallen theoloog die nog één enkele keer diepzinnig wilde overkomen en dus helemaal niets zei. Precies passend bij waar de club voor staat. Jong noch oud hebben iets te zoeken bij GroenLinks.
Hoort u er ook zo de echo in van Pim, “ik heb er zin an”?
Waar maak ik mij eigenlijk nog kwaad over?
Nou: ik ben deze week jarig, en niet dat ik daar nou zo’n zin in heb, maar ik wil daarna ook nog voort. En eigenlijk denk ik nog met enige vreugde terug aan die vijftiende oktober vorig jaar, aan de bevrijd (glim)lachende mensen op het Beursplein, aan de passerende winkelende menigte waaruit je stemmen hoorde: “Ja, als je er over nadenkt moet het economische bestel toch echt anders.” Die zomerse dag in oktober…
Ik houd de zin er in, misschien moet het toch even gezegd worden dezer dagen.
(De trefwoordenthesaurus van Krapuul biedt mij de mogelijkheid te kiezen voor toekomst zonder rollators. Ik sluit dit stuk met goede zin af).
