Vandaag meldde de NRC dat ethicus Theo Boer uit een Regionale Toetsingscommissie Euthanasie is gestapt omdat hij vindt dat de euthanasiepraktijk in Nederland ‘uit de hand loopt’. Boer zegt in een interview in de NRC onder meer dat ‘de moderne mens de aftakeling niet wil accepteren’. Niet dat mijn mening hierover is gestoeld op welk wetenschappelijk onderzocht feit dan ook, maar ik vermoed dat dat nogal meevalt. Ik geloof dat mensen best oud willen worden en dat ze de eventuele gebreken die daarbij komen kijken ook nog wel voor lief willen nemen. Mits ze maar op een beetje waardige manier oud zouden kunnen worden. En dat is nu precies wat eraan schort.
De afgelopen dagen was er nogal wat ophef over allerlei onverkwikkelijke toestanden in verzorgingstehuizen naar aanleiding van de klachten van de vader van uitgerekend verantwoordelijk staatssecretaris Van Rijn (ook PvdA) in het AD. Het ministerie heeft naar verluidt nog geprobeerd om druk uit te oefenen op het AD om het interview met vader Van Rijn niet te publiceren, hetgeen op zich al een teken aan de wand is, maar daarvoor is het AD gelukkig niet gezwicht.
Die toestanden zijn overigens niet van gisteren op vandaag ontstaan. Er zijn al veel langer problemen. Veel te weinig ‘handen aan het bed’, lage salarissen voor de mensen die het vuilste werk opknappen, we horen het al jaren en de politiek doet er al jaren niets aan. De oplossing van het huidige kabinet Rutte is ‘de participatiesamenleving’, ofwel: zoek het zelf maar uit met je ouwe moeder. Onder het motto ‘als het de rijksoverheid maar niks kost’ wordt de verantwoordelijkheid voor de zorg en de kosten daarvan met ingang van 2015 op het bordje van gemeenten geplempt, die daar helemaal/nog volstrekt niet klaar voor zijn. ‘Helemaal’ volgens premier Rutte, ‘nog volstrekt niet’ volgens alle andere betrokken partijen.
Onlangs nog noemde de premier van alle Nederlanders de bezorgdheid van de burgers en allerlei andere betrokkenen ‘onzin’.
Welnu, in tegenstelling tot Rutte vind ik die bezorgdheid geen onzin en vanuit dat perspectief vind ik het ook niet vreemd dat er een steeds grotere vraag naar euthanasie ontstaat nu de zorg voor ouderen en zieken zo is uitgekleed en daarbij ook nog de bezorgdheid komt of het straks allemaal niet nog veel slechter wordt. En dat wordt het ongetwijfeld, daar hoef je geen helderziende voor te zijn. Niet voor de gemiddelde politicus, bankdirecteur of bedrijfsbobo, die kunnen straks van de ontweken belasting en van de burger gestolen geld een prachtig privé-verzorgingstehuisje afhuren, van alle gemakken voorzien. Maar voor de gewone burger wordt het slechter, reken daar maar op, en de burger weet dat.
Zelf zal ik er alles aan doen om te voorkomen dat ik ooit in zo’n verzorgingstehuis terechtkom waar de urine langs de pijpen van mijn pyjamabroek loopt als ze me rechtop zetten, en ook wil ik beslist niet dat mensen om wie ik geef en die het toch al druk genoeg hebben om een redelijk bestaan bij elkaar te werken worden opgezadeld met mijn verzorging.
Theo Boer zegt: ‘En wat moeten we met mensen die euthanasie willen omdat ze ‘niet in een verpleeghuis willen belanden’? Dat is misschien begrijpelijk maar voor díe behoefte moet je niet aan een arts vragen of hij je leven beëindigt.’ Dat ben ik met hem eens, vooral met het deel dat dat begrijpelijk is, maar welke andere keuze is er? Van de Domtoren of voor de trein springen? Een plastic zak om je hoofd knopen?
Nee, doet u mij maar een pilletje. Uw participatiesamenleving kan mij gestolen worden, meneer Rutte. Geeft u mij maar mijn eigen verantwoordelijkheid, daar houdt de VVD toch zo van? Geef iedere Nederlander die dat wil een pil. Van Drion graag, dank u. Alleen al de wetenschap dat ik zo’n pil zou hebben zou mij enorm geruststellen. Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen hem zouden gebruiken en het zou een besparing op de zorgkosten opleveren waar de gemiddelde VVD’er spontaan van zou klaarkomen.
Maar zelfs dat zit er voor de burger niet in, ben ik bang.
