In 1994 slaagde Van Mierlo er in om het CDA, of de eerdere ‘bloedgroepen’ daarvan, en diens structureel remmende invloed op welke verandering dan ook voor het eerst in 70 jaar buiten de regering te houden.
De eerstvolgende keer dat ze er weer in kwamen lukte dat in 2002, door zeer behoedzaam vooral geen kritiek te leveren op de extreem-rechtse Pim Fortuyn (wat geen probleem was voor de wereldkampioen nietszeggende-teksten-produceren Balkenende), en ook de laatste keer weer door toch vooral te kiezen voor een samenwerking met de nog extreem-rechtsere PVV.
Die keren dat ze met de goddeloze PvdA samenwerkten was dat knarsetandend, omdat ze samen met de VVD weer eens niet genoeg zetels hadden gehaald.
Het CDA heeft altijd al een voorkeur voor rechts gehad (de doctrine van Dr. Nolens indachtig), en heeft gedurende de laatste tien jaar dus steeds rechtsere keuzes moeten maken om nog enige regeringsmacht te kunnen behouden.
Het CDA is dan ook gewoon een nare, rechtse partij, en is dat ook altijd al geweest. Maar dan krijg je er gratis nog een hoop conservatieve religieuze nonsens bij ook, terwijl het leuke van rechts zijn toch juist is dat je niet gehouden bent aan enige moreel besef of verantwoordelijkheid voor je naasten, doch slechts aan de wet van vraag en aanbod en de allesrechtvaardigende vraag of iets rendabel is.
Kortom: wie, met enig fatsoen in het lijf en geen godsdienstwaanzin in de familie, stemt er eigenlijk nog op het CDA?
Ik zal de vraag maar beantwoorden : niemand.
Het CDA heeft geen moreel besef, toen niet en nu zeker niet.