‘Al dat geklets over een wereld die ‘plat’ zou zijn geworden.” In mijn gesprek met Jason Burke, Brits oorlogscorrespondent en schrijver van de 9/11 Wars, was dat de belangrijkste les van tien jaar oorlog en terreur: het verrassend onbuigzame verzet van het lokale tegen het mondiale, het specifieke tegen het algemene, van de stugge traditie tegen geïmporteerd gedachtegoed. De revolutie van moslims in wankele staten die Al-Qaeda voor ogen stond, mislukte uiteindelijk vooral doordat de organisatie weigerde rekening te houden met lokale gebruiken en omstandigheden. Er moest in het groot gedacht worden. Zelfs in brandhaard Pakistan, waar de haat tegen de VS het diepst zit, loopt de radicale islam steeds stuk op lokale tradities. (De wereld is niet plat – Bas Heijne, NRC)
Mooie column van Bas weer, eindelijke terug van vakantie. Stemt tot nadenken, vooral zijn:
Na tien jaar oorlog tegen het relativisme, moet er nu weer gerelativeerd worden. Die twee begrippen werden de laatste tien jaar voortdurend met elkaar verward. Relativisme is: mijn waarden voor die van een ander. Relativeren houdt het besef in dat de wereld zich niet klakkeloos aan jouw opvattingen zal aanpassen.
Zou fijn zijn als dat weer eens door gaat dringen.
Bas Heijne schreef:
Tja, wat wil je met een land waar het al in de naam besloten zit: “Af gaan nistan”. Logisch dat je dan af gaat.