Bluesklassieker du jour: The Red Rooster

The Red Rooster – dankzij de Rolling Stones beter bekend als Little Red Rooster – werd geschreven door Willie Dixon. Dixon was een groot songschrijver, maar een middelmatige zanger en performer, wat waarschijnlijk de reden is dat hij altijd wat op de achtergrond gebleven is.

Dat je een haan nodig hebt omdat de kippen elkaar anders voortdurend op de snavel slaan is een oud volksgeloof. Dixon wilde gewoon een amusant verhaaltje vertellen over een man bij wie de situatie in het kippenhok uit de klauw loopt nadat de haan de benen neemt, maar werd tot zijn verbazing (en vermaak) geconfronteerd met een aantal diepzinnige, Freudiaanse interpretaties van de tekst.

De versie van Howlin’ Wolf is de met afstand mooiste (met alle respect voor de Stones en Sam Cooke). Het is één van de weinige songs waarop de Wolf zélf de slide-gitaar hanteert. De versie van Sam Cooke is aanmerkelijk lichtvoetiger dan die van Howlin’ Wolf, wat waarschijnlijk ook de reden is dat zijn versie een hit werd, terwijl de Wolf het met een cultstatus moest doen. De Stones kopieerden de versie van Howlin’ Wolf vrijwel noot voor noot. Het leverde de band de eerste nummer 1 hit in Engeland op.

[Verse 1]
Well, I have a little red rooster too lazy to crow ‘fore day
Well, I have a little red rooster too lazy to crow ‘fore day
Keep everything in the barnyard upset in every way

[Verse 2]
Oh, the dogs begin to bark, hound begin to howl
Oh, the dogs begin to bark, hound begin to howl
Oh, watch out, strange kin people
‘Cause the little red rooster’s on the prowl

[Verse 3]
Yeah, if you see my little red rooster, please drive him home
Yeah, if you see my little red rooster, please drive him home
There ain’t no peace in the barnyard since the little red rooster been gone

Uitgelichte afbeelding: By Andrei Niemimäki from Turku, Finland – Friends, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=3769100