Het zijn opmerkelijke beelden die om nog opmerkelijker omschrijving vragen. Revolutionairen jagen de Revolutionaire Garde op de vlucht.
Iran was tot nu toe het toneel van de schoonheid van opstand, geleid en gedragen door vrouwen: Vrouw. Leven. Vrijheid.
Voorbijgangers meppen de tulband van het hoofd van weer een man die zijn gezag, nee, zijn macht, ontleent aan voorgewende vroomheid. Prachtig.
De revolutie is een andere fase ingegaan intussen. In Karaj werd geschoten op de gardisten, een mollah werd gedood. Hetzelfde in Zahedan aan de andere kant van het land. De macht is niet onkwetsbaar, de macht is zelfs sterfelijk.
Wel jammer dat de geweldloosheid nu eenmaal moet wijken, maar de revolutie gaat voort.
– Samengesteld uit berichten op twitter. Schrijver dezes heeft tot nu toe geen geduld om het speuren naar nieuws te verplaatsen naar een uitgestorven olifantachtige.
