Uit een manifest van Bernard Charbonneau en Jacques Ellul, een oproep tot een ecologische revolutie. Geef toe, daar waren ze vroeg bij. 1935.
Meer hierover later. (Het idee deze teksten een tijdvolgorde te laten volgen is hierbij losgelaten).
De Revolutie zal niet gaan tegen mensen maar tegen instellingen. Jammer voor de politie die de banken bewaakt.
De Revolutie zal niet gaan tegen de grote baas maar tegen de grote fabriek.
De Revolutie zal niet tegen de bourgeois gaan maar tegen de grote stad.
De Revolutie zal niet tegen het fascisme of het communisme gaan maar tegen de totalitaire Staat, wat die ook zij.1)
(..)2)
De Revolutie zal niet tegen “de een procent” gaan maar tegen de winst.
De Revolutie zal niet tegen de handelaren in kanonnen gaan maar tegen de bewapening. De Revolutie keert zich niet tegen het buitenland maar tegen de natie.
De Revolutie is niet een klassenstrijd maar een strijd voor de rechten van alle mensen.
We zouden steeds de eerste term kunnen afwijzen, die immers alle mogelijke hypocrisie toelaat, en die ook past bij een fascistische of communistische revolutie – de tweede term laat geen afwijking van de principes toe.
1) “Communisme” stond in 1935 gelijk aan wat nu stalinisme heet, het terreurbewind in de Sovjet-Unie.
2) Weggelaten is een zeer tijdgebonden formulering. Als zij in het hier en nu geplaatst wordt zou zij ongeveer luiden: De Revolutie keert zich niet tegen John de Mol maar tegen alle reclame. Hoe houdbaar is de eerste term…
– Uitgelichte afbeelding: Door Jan van Boeckel, ReRun Productions, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=49149610
