Op donderdag voor Pasen volgden ongeveer 1,5 miljoen mensen het debat over de leugen van Mark Rutte over de verkenningsgesprekken en de positie van Pieter Omtzigt. Het was een onderwerp dat leefde onder de Nederlanders. Resultaat van het debat was dat er twee moties werden ingediend. Een motie van wantrouwen werd gesteund door de hele oppositie en haalde net geen meerderheid. Een motie van afkeuring werd gesteund door de hele Kamer met uitzondering van de VVD.
Breed gedeelde afkeuring. Het wantrouwen ten aanzien van Mark Rutte is groot
Maar de politiek wordt toch geregeerd door de waan van de dag. Iets wat ze bij de VVD goed begrijpen. Gedurende de Paasdagen kwamen veel oude VVDers langs om te benadrukken dat er geen enkele reden was om Rutte aan de kant te zetten. De VVD moet door met Rutte als leider. En zo werd de aandacht toch weer afgeleid van de leugen, de afkeuring en het wantrouwen. (De rol van D66 leider Kaag laat ik even in het midden.) Feit is dat de nieuwe verkenner Tjeenk Willink de functie als informateur oppakt alsof er niets is gebeurd. Alsof de verkiezingsuitslag leidend kan zijn zonder de ontluistering van het Witte-Donderdag-debat.
Het probleem is er echter nog steeds. De leugens van Rutte kunnen misschien wel voor een tijdje onder het zand geveegd worden, maar herstel van vertrouwen komt er zo niet van. Het eerste voorval dat wantrouwen verder voedt heeft zich al voorgedaan bij de kandidaatstelling van Vera Bergkamp voor de voorzittersfunctie van de de Tweede Kamer. Het gegeven dat dit al ter sprake kwam in een gesprek tussen Sigrid Kaag en Mark Rutte voordat Bergkamp zelf haar kandidatuur bekend heeft gemaakt is verdacht. Dat deze kandidaatstelling ook zeer kort kwam voor het sluiten van de aanmeldingstermijn is bevreemdend. Zowel Arib, als Bosma waren daar dagen sneller mee.
Vragen over kandidaatstelling
Dat er vragen worden gesteld over deze gang van zaken is niet verwonderlijk. De reactie van de leiders van de 2 grootste partijen op vragen van Lilianne Ploumen zijn ronduit bot. Als dit tekenend is voor de te verwachten nieuwe leiderschapsstijl dan zal het herstel van vertrouwen slecht van de grond komen. Kijk naar een stukje van het debat via deze tweet.
Welke politieke partijen willen zich nog scharen achter deze politicus met zijn leugens?
Het is verstandig om even stil te blijven staan bij het debat van die betreffende donderdag. Om even te stoppen met voortdenderen om zo snel mogelijk tot een nieuwe coalitie te komen. Verstandig om ook de lobby van de oude VVDers terzijde te leggen en na te denken wat de betekenis is of zou moeten zijn van de uitkomst van het debat op Witte Donderdag en wat dat betekent voor de rol van Rutte .
Gertjan Segers van de ChristenUnie komt na enige reflectie tot de conclusie dat Rutte het gezicht is van een ‘cultuur die niet deugt, van macht die geen tegenmacht duldt’. “Er is iets geknapt.” zegt Segers, en daarmee verwoordt hij misschien iets wat veel meer Nederlanders voelen. Hoeveel leugen willen we als land nog meer verdragen?
Het lijkt erop dat voor een wat afstandelijker kijk op de onverkwikkelijke affaires waar onze huidige minister-president het hele land bij betrekt, we een buitenlands krant nodig hebben. In de Süddeutsche Zeitung houdt Thomas Kirchner ons een spiegel voor en vraagt zich af wat het verschil is tussen de leugens van Rutte en de leugens van Trump. Is het echt alleen een kwestie van hoeveelheid? Hoe moet je anders zien dat de optie tot samenwerking open blijft voor de liberalen van D66 en zelfs voor Groen Links? Waar Kirchner zich ook over verbaast is de positie van de media.
Kustaw Bessems vertaalt het belangrijkste:
‘Een land waarvan het morele kompas momenteel niet werkt.’
‘Het meest verbazingwekkende is dat een groot deel van de media aan het spel meedoet.’
