Een Schotse rockband die in de jaren ’80 veel succes kende. Na 1 keer de single Harvest Home te hebben gehoord, heb ik destijds het debuutalbum The Crossing blind gekocht. Nooit enige spijt van gehad: het album klinkt anno 2020 nog even fris als in 1983, iets wat je bepaald niet van alle muziek uit die tijd kunt zeggen.
Big Country was uniek omdat de band enthousiasme en – vooral – optimisme uitstraalde. Uitzonderlijk voor een tijd waarin de (serieuze) rockmuziek werd gedomineerd door de erfenis van Joy Division en het sociale contract in Groot-Brittannië werd verscheurd door Margaret Thatcher. Ook het geluid van de band was uniek. Door het gebruik van een aantal destijds splinternieuwe technieken lieten gitaristen Stuart Adamson en Bruce Watson hun gitaren klinken als doedelzakken en strijkinstrumenten, wat de stevige rockmuziek van Big Country een folky, pastoraal karakter gaf.
Uitgelichte afbeelding: By Source, Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=21988191
