De openingstrack van Street-Legal, Dylan’s 17de studio-album. Of eigenlijk 18e, maar Bob zélf rekent het in 1973 tegen zijn zin uitgebrachte Dylan niet mee. Dylan kende met de voorganger Desire het grootste commerciële succes uit zijn loopbaan, maar koos op Street-Legal voor een totaal ander geluid, inclusief big band en prominent aanwezig koor. Het album kreeg niet ten onrechte slechte kritieken: Dylan’s beeldspraak is sleets en de songs zijn zwak, met als tenenkrommend dieptepunt Is your love in vain (“Can you cook and sow/Make flowers grow/Do you understand my pain?”).
De enige goede song op het album is Changing of the Guards, al lijdt ook dat nummer onder de foute produktie. De tekst is zelfs naar Dylan’s normen nogal duister, maar dat is natuurlijk de helft van de pret: een beetje Dylanfan wijdt een groot deel van zijn/haar leven aan tekstexegese. Comes with the territory.
Een paar tipjes van de sluier:
- Sixteen years/Sixteen banners united over the fields verwijst naar Dylan’s eigen muzikale loopbaan. Bob’s eerste album dateert uit 1962 en de banners zijn de 16 eerder uitgebrachte albums.
- Het is verleidelijk de beide afsluitende coupletten te zien als een vooraankondiging van Dylan’s bekering tot het christendom, later dat jaar: de changing of the guards. Vergelijk het apocalyptische slotcouplet bijvoorbeeld met Openbaringen 21: 1-8: “En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee was niet meer….En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en de dood zal niet meer zijn; noch rouw, noch geween, noch moeite zal meer zijn; want de eerste dingen zijn weggegaan”.
[Verse 1]
Sixteen years
Sixteen banners united over the fields
Where the good shepherd grieves
Desperate men, desperate women divided
Spreading their wings ‘neath falling leaves
[Verse 2]
Fortune calls
I stepped forth from the shadows to the marketplace
Merchants and thieves, hungry for power, my last deal gone down
She’s smelling sweet like the meadows where she was born
On Midsummer’s Eve near the tower
[Verse 3]
The cold-blooded moon
The captain waits above the celebration
Sending his thoughts to a beloved maid
Whose ebony face is beyond communication
The captain is down but still believing that his love will be repaid
[Verse 4]
They shaved her head
She was torn between Jupiter and Apollo
A messenger arrived with a black nightingale
I seen her on the stairs and I couldn’t help but follow
Follow her down past the fountain where they lifted her veil
[Verse 5]
I stumbled to my feet
I rode past destruction in the ditches
With the stitches still mending ‘neath a heart-shaped tattoo
Renegade priests and treacherous young witches
Were handing out the flowers that I’d given to you
[Verse 6]
The palace of mirrors
Where dog soldiers are reflected
The endless road and the wailing of chimes
The empty rooms where her memory is protected
Where the angels’ voices whisper to the souls of previous times
[Verse 7]
She wakes him up
Forty-eight hours later the sun is breaking
Near broken chains, mountain laurel and rolling rocks
She’s begging to know what measures he now will be taking
He’s pulling her down and she’s clutching onto his long golden locks
[Verse 8]
Gentlemen, he said I don’t need your organization, I’ve shined your shoes
I’ve moved your mountains and marked your cards
But Eden is burning either get ready for elimination
Or else your hearts must have the courage for the changing of the guards
[Verse 9]
Peace will come
With tranquility and splendor on the wheels of fire
But will offer no reward when her false idols fall
And cruel death surrenders with its pale ghost retreating
Between the King and the Queen of Swords
Uitgelichte afbeelding: Door Chris Hakkens – https://www.flickr.com/photos/chris_hakkens/4638915362/in/set-72157624133260894/, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10501964
