Inmiddels hebben we weer een aflevering achter de rug van de dramatische serie ‘hoe verkoop ik de toekomst uit aan het bedrijfsleven’ Oftewel hoe Groenlinks de laatste biologische akkers en polder bij Amsterdam vernaggelt, en daarbij u en mij met de schuld op wil zadelen. The Twilight Zone is er niks bij.
Ik zal u de hele voorgeschiedenis besparen. Er staan hele websites vol mee (behoudlutkemeer, red de boterbloem). Ik geloof ook wel dat Groenlinks, nadat het de verkiezingen in Amsterdam won en aan de macht kwam, niet heel blij was met deze erfenis van eerdere besturen. Daar staat tegenover dat het hun eigen wethouder, Maarten van Poelgeest, was die dit plan toentertijd heeft gemaakt en doorgedrukt. En alles wat je bestuurt is natuurlijk een erfenis. Juist daarom vinden wij dat ze daar goed mee om moeten gaan. Waarom zou je anders nog de moeite nemen om te gaan stemmen als ze toch niks kunnen/willen veranderen?
Dwars door alle bestuurlijke prietpraat waarmee ze hun besluit willen verkopen (over geweldige circulaire economie en duurzaamheid) moet je toch man en paard noemen. GroenLinks wil hier een prachtige oude polder met een biologisch akkerbouwbedrijf verwoesten en er een treurig bedrijventerrein van maken voor Schiphol. Dit is op zoveel manieren dramatisch dat er geen beginnen aan is om dat te schetsen. Maar het hele dossier wordt extra vilein door de manier waarop ze hun besluit spinnen. Ze hebben daarvoor twee dingen bedacht, die beide grenzen aan dezelfde oplichterij waarmee de grond destijds door de corrupte gedeputeerde Hooijmaijers is versjacherd.
Boerderijtje spelen
De eerste is de dat ze alle aandacht concentreren op de biologische boerderij De Boterbloem, die in de te redden Lutkemeerpolder ligt. Ze beweren dat ze er ‘alles aan gedaan hebben’ om die boerderij te redden. Waar ze na een half jaar mee aankwamen – gedwongen door een vlak voor de verkiezingen in maart unaniem aangenomen motie met die opdracht (om ‘zoveel mogelijk van de Boterbloem te redden’) – was het aanbod om twee hectares (van de 11 die de boerderij nu heeft) niet te bebouwen en aan de boerderij te verpachten. De gebouwen zelf waren sowieso niet bedreigd, die zijn van de boeren zelf. Op dat reepje grond waar net een paar preiplanten kunnen staan, zouden ze dan omringd door de muren van de bedrijfshallen van McDonalds en consorten boerderijtje mogen spelen.
De twee hectares waren eerder al een keer door SADC (het consortium waarvan de gemeente Amsterdam aandeelhouder is en dat de bedrijfsterreinen van Schiphol ‘ontwikkelt’) in de strijd gegooid in de hoop de critici af te schepen. De boeren van de Boterbloem, hebben het aanbod dan ook niet kunnen accepteren. Dit ‘aanbod’ was het enige dat er kwam van de kant van bestuur en GroenLinks en er is verder ook geen enkele dialoog over geweest. Het was een letterlijk geval van Graag of Helemaal Niet en toen De Boterbloem het afwees werd meteen de kaart gespeeld dat zij geen oplossing zouden willen. Je moet maar durven. Van de kant van de Boterbloem was al lang daarvoor een heel plan opgesteld, met een paar hectare meer, waarmee ze tandenknarsend zouden kunnen accepteren dat die stomme bedrijfsplannen wel door zouden gaan (zie Plan Akkerpark). Nooit meer een Groenlinkse bestuurder over gehoord.
Centenkwestie
Maar dat gaat dus ‘alleen’ maar over die boerderij en hun akkers. De hele polder is 45 ha. groot. Waarom ze nu precies de ‘ontwikkeling’ van het bedrijventerrein willen beginnen door de akkers van de Boterbloem vol bouwzand te storten, is een interessante vraag. Maar toen de commotie begon over het slopen van de Boterbloem, kwamen steeds meer mensen in het geweer om die hele polder te behouden. Vanwege klimaat, en natuur, en watervang en landschap, en vogels en nog zoveel meer. Waarom nog een bedrijventerrein, als er al zoveel leeg staat?
Volgens Groenlinks – en hijgend achter hen natuurlijk de eeuwige bedrijfslevenlovers van D’66 en VVD – is het niet doorgaan van het bedrijventerrein ‘natuurlijk ondenkbaar’. Of zoals wethouder Marieke van Doorninck verklaarde: “Dat bedrijventerrein moet er gewoon komen”. Want anders zou het heel veel geld gaan kosten! Claims! roepen ze. Dat is bangmakerij waar we zo doorheen geprikt hebben. De enige claim die gedaan kan worden is afkomstig uit het corrupte dossier van Hooijmaijers. Als ze – en vooral de ambtenaren bij ruimtelijke ordening, maar die spelen met SADC onder een hoedje, je zou er haast wat van gaan denken – hun huiswerk hadden gedaan, zouden ze die al lang ongeldig hebben kunnen laten maken. Bedenk ook dat ze de betreffende vastgoedspeculant die die SOK bij Hooijmaijers heeft gekocht, al eens 8 miljoen euro betaald hebben. Dus zielig is die ook al niet.
Voor de rest is het een plan van SADC waar de Gemeente Amsterdam voor een kwart aandeelhouder van is (naast de gemeente Haarlemmermeer, Provincie NH en Schiphol Group, waarvan Amsterdam ook weer aandeelhouder is). Die kunnen hun eigen plan dus weer in de ijskast stoppen, als ze dat willen. Maar dan komen de onwaarschijnlijke getallen die dit zou gaan kosten, volgens GroenLinks. Kennelijk is dit nu uitgezaaid onder de achterban want die beginnen daar nu allemaal over te faceboeken enzo. Wel 46 miljoen! is het getal dat nu rondgaat. Eerder was het 62 miljoen. De berekening is dan dat volgens de plannen het hele bedrijventerrein doorverkocht zou gaan worden aan goedbetalende multinationals. En die inkomsten loop je nu mis. Maar of die er wel echt zouden komen, vergeten de apologeten van de bedrijfsterreinencultuur voor het gemak. Voorlopig moet er alleen maar steeds belastinggeld bij, terwijl SADC al bulkt van de bedrijventerreinen die niemand wil. En om maar eens een onverdachte bron te noemen: PWC schreef een vernietigend rapport over de stand van zaken van SADC en noemde dat een ‘risicovolle onderneming’ waar banken voor geen goud geld in willen steken.
Rijk rekenen
De manier waarop GroenLinks zijn besluit om de polder vol te bouwen verdedigt door te stellen dat het anders 46 miljoen kost, is te vergelijken met het plan van Pa en Ma Lutteput die in een woning in een buitenwijk van Amsterdam de slaapkamer van hun kinderen afpakken, met het idee die te gaan BNB-en aan toeristen. Als de kinderen Lutteput dan protesteren dat ze hun kamer niet willen verliezen, roepen die ouders: maar dat gaat ons tienduizenden euro’s kosten! Ze rekenen dan voor dat ze die kamer elke dag zouden verhuren aan Amerikaanse miljonairs die in Geuzenveld zouden staan te trappelen om 300 euro per nacht te betalen..
En natuurlijk gaat het wat kosten om de boel niet uit te verkopen. Moet je zien wat je ervoor terugkrijgt. Wat bijvoorbeeld ook heel veel geld kost is als je de Jordaan niet sloopt om daar een pretpark van Disneyland op te vestigen. Of als je het Centraal Station (Openbaar Vervoer kost toch alleen maar geld, zou de VVD instemmend juichen) niet overdoet aan Lidl. Amsterdam bulkt ondertussen in het erfpachtgeld. En mochten ze in de problemen komen doordat ze de fictieve inkomsten van de vernieling van de Lutkemeer al ergens hebben begroot, dan kunnen ze op andere wat linksere manieren hun inkomsten vergroten. Ga maar eens belastingen vragen aan die brievenbussen op de zuidas, bijvoorbeeld. Of hang eindelijk eens een prijskaartje aan de brandstof op Schiphol.
Waar niemand het over heeft, en zeker Groenlinks niet, is wat het kost om deze ellende wel volgens plan door te laten gaan. Kijk alleen naar het aanpalende SADC-bedrijventerrein Lutkemeer 1 en hoe die de omgeving onleefbaar maakt met z’n treurige bedrijfshallen en de 24-uur open McDonalds. Als we dan ook nog gaan doorberekenen wat de klimaatkosten zijn van het opgeven van dit soort kostbare historische landbouwgrond, kom je al snel in de min, ten opzichte van het plan Biopolder dat voorstanders van behoud van de Lutkemeer hebben gemaakt. Over duurzaamheid gesproken.
Wat ook heel veel geld gaat kosten, is om wekenlang de ME te moeten laten uitrukken als de Lutkemeerpolder door duizenden vastberaden burgers wordt verdedigd. Alleen dat waterkanon dat in een greppel omkieperde en vervolgens door de Lutkemeerverdedigers onschadelijk werd gemaakt, kostte al bijna een miljoen… Dus als Groenlinks wil leren om echt te rekenen, zouden ze misschien daar kunnen beginnen. Dat is alvast een kostenpost die we nu meteen kunnen besparen: geen repressie tegen actievoerders voor behoud Lutkemeer omdat het plan vroegtijdig geschrapt wordt: 26 miljoen euro (ik zeg maar wat, misschien is het in werkelijkheid wel meer).
Symbool
Dus als GroenLinks, en andere groene en/of linkse partijen verder willen gaan dan wat symboolpolitiek voor de bühne, dan kunnen ze de Lutkemeer als omslagpunt nemen. Daar begon dan beleid voor een echte andere economie, voor een echte gezonde en eerlijke voedselproductie en voor een echt klimaatbeleid. Zoals de Nieuwmarkt en dat mooie monument op de Jodenbreestraat een omslagpunt was van het nefaste beleid om de oude binnenstad te slopen en bewoners naar naargeestige nieuwbouwsteden te jagen.
Het is dan tevens een omslagpunt omdat afstand wordt gedaan van het aloude pappen-en-nathouden en iedereen te vriend houden waar burgers een steeds grotere hekel aan krijgen. Er is nu een planetaire noodsituatie, niet meer en niet minder en GroenLinks en de Gemeente Amsterdam kunnen nu nog aan de kant staan van degenen die het tij proberen te keren. Als ze dat niet doen, betekent het dat ze aan de andere kant staan, van degenen die helpen om onze planeet in snel tempo onbewoonbaar te maken. Dat lijkt me niet zo’n moeilijke keuze. Mocht het ze niet lukken om die keuze te maken, dan hoop ik dat iedereen in het geweer komt om de polder te komen helpen verdedigen. Per slot van rekening gaat het om veel meer dan 45 hectare goeie landbouwgrond en een mooie boerderij. het gaat om de toekomst, en om de vraag of onze kinderen die nog hebben…
