Die zwarte pietendiscussie, is dat nou niet een keer klaar? Klopt, ik ben er klaar mee. Een symptoom van een veel groter probleem. Daarom ging ik zondag vol optimisme mezelf eens solidair tonen. Ik had nog nooit gedemonstreerd tegen racisme. Het was afschuwelijk: ik ben uitgescholden, bespuugd en bedreigd: er rolden tranen over mijn wangen.
Ik had al niet echt zin om te gaan en jij hebt ook geen zin om dit te lezen. Het is een naar onderwerp en het moet maar eens klaar zijn met deze onzin. Maar had ik een excuus? Ik vond van niet. Dat de discussie nog steeds bestaat was voor mij de reden om te gaan. Tien minuten fietsen, gewoon aanwezig zijn, luisteren, en dan weer fijn op de bank met een kopje thee. Een kleine moeite voor de goede zaak, dacht ik.
– Lees of beluister het geheel bij Grutjes
