Ook weer een oud bluesmotief, in 1956 op deze wijze vormgegeven door Howlin’ Wolf. Zijn huilen is de pendant van de jodel van Jimmie Rodgers.
Ah-oh, smokestack lightnin’
Shinin’ just like gold
Why don’t ya hear me cryin’?
A-whoo-hooo, oooo
Whooo
Whoa-oh, tell me baby
What’s the matter with you?
Why don’t ya hear me cryin’?
Whoo-hooo, whoo-hooo
Whooo
Whoa-oh, tell me baby
Where did ya stay last night?
A-why don’t ya hear me cryin’?
Whoo-hooo, whoo-hooo
Whooo
Whoa-oh, stop your train
Let her go for a ride
Why don’t ya hear me cryin’?
Whoo-hooo, whoo-hooo
Whooo
Whoa-oh, fare ya well
Never see a you no more
A-why don’t ya hear me cryin’?
Oooo, whoo-hooo, whoo-hooo
Whooo
Whoa-oh, who been here baby since
I-I been gone, a little, bitty boy?
Girl, be on
A-whoo-hooo, whoo-hooo
Smokestack lightnin’
Lee Hazlewood moet wel goed hiernaar geluisterd hebben toen hij dit schreef in het zelfde jaar.
The fool, Sanford Clark
Bij de Kinks wordt het Last of the steam powered trains, 1968, inderdaad het jaar waarin stoomtractie op de Britse spoorwegen werd beëindigd (sindsdien is zij uit “nostalgische toeristische” overweging wel weer teruggekomen. 1968 was ook het jaar waarin de vooroorlogse tweeassige trams in Amsterdam uit de passagiersdienst verdwenen, wat een samenloop).
