In de nasleep van de gebeurtenissen in Hamburg ontspon zich op sociale media een aanhoudende discussie over hoe we ons moeten verhouden ten opzichte van rellen tijdens protesten. Een terugblik op de discussie, en ook een poging om de zaken in een ander, meer vruchtbaar perspectief te bekijken.
De rel is per definitie een wanordelijk en chaotisch fenomeen. Hoe groter en omvattender de rellen, hoe moeilijker het is om een zicht te krijgen wie wat uitricht en wie voor wat verantwoordelijk is. Bij rellen zoals die in Hamburg, waarbij een hele stadswijk onrustig is, valt het niet meer uit te maken wat er precies gebeurt. Wat je krijgt is een samensmelten van verschillende groepen met verschillende motieven. Er zijn goed uitgeruste politieke activisten die rel willen schoppen uit ideologische overwegingen, er zijn de hooligans die uit zijn op een kick, er zijn de toevallige passanten die geïntrigeerd zijn door het schouwspel, er zijn de ramptoeristen, er zijn de dronken feestvierders, de jongeren uit de buurt, de gelegenheidsrellers en nog een hoop andere actoren actief op het terrein.
Net omdat er een erg bont gezelschap actief is tijdens rellen, kan iedereen zowat zijn eigen versie van het gebeuren lezen in het geheel. Wie enkel dronken zwalpers wil zien, zal enkel dronken zwalpers zien, wie enkel hooligans wil zien zal enkel hooligans zien, wie enkel radicale politieke activisten wil zien zal enkel radicale politieke activisten zien. De verschillende categorieën hier beschreven kunnen trouwens ook perfect voorkomen in één en dezelfde persoon. Geen enkele interpretatie kan volledig zijn, net omdat het geheel niet overzichtelijk is. Hoogstens kan een dimensie gevat worden van het straatrumoer.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
