Reactie van een altijd stemmende anarchist

synthese AAls stemmen er niets toe doet, dan kan je het dus ook wel doen. Het punt met stemmen is een beetje, we leven in een hele rechtse hegemonie. Je ziet het in Amerika, onderwijs is ontoegankelijk, geprivatiseerd en van een laag niveau. Maar ook in Nederland heeft de PvdA in de jaren negentig het onderwijs in de uitverkoop gedaan. Dit is natuurlijk de doodsteek geweest voor een assertieve bevolking. In die zin, je biedt mensen geen coherent verhaal, je leert ze niet over de geschiedenis, je leert ze niet over de opties, de dilemma’s, de feiten, de inzichten. Je projecteert een eenzijdig nationalistische en neoliberale ideologie op ze en vervolgens laat je ze stemmen. Logischerwijs heeft links dan weinig draagvlak onder de bevolking. Alles linkser dan de VVD is immers Stalin, als je de gemiddelde burger naar zijn/haar mening vraagt. Niet gek, als de VVD al jaren het land bestuurt en de media de neoliberale hardware ventileren.

Stemmen suggereert ook dat een meerderheid kan beslissen over een minderheid. De populistische drogredenering. Veel mensen vinden iets, dus is het waar? Dat suggereert dat een minderheid niet de waarheid in pacht kan hebben. Dat suggereert dat de aarde plat zou zijn, als mensen dat collectief zouden zeggen. De meest bizarre acties zijn altijd door zielloze massa’s ondersteund.

Het punt is een beetje denk ik, wat ook mijn reactie ten opzichte van Peter was. Er is geen libertaire infrastructuur. De tijden dat het anarchisme aan populariteit won, waren de tijden waarin het een alternatief kon bieden, voor massa’s mensen. Nu is het niets meer dan een zielige subcultuur geworden. In het verleden ging het over verschillende tastbare alternatieven voor het kapitalisme, die voelbaar waren. Banken die gratis kredieten geven, bonnensystemen in Spanje en libertair communisme in Oekraïne. Dit alles was een verbetering voor hen die erin participeerden. De kraakbeweging daarentegen is niet voor iedereen een verbetering. Omdat de subcultuur tergend irritant is en omdat zij in de meeste steden keihard onderdrukt wordt, wat leidt dat het kraken alleen nog in de handen valt van de besloten subculturen, van de ‘alternatievelingen’. Dit is geen maatschappelijke onderstroom meer, dit is een identiteitscrisis voor stoere jongeren.

Pas als anarchisme een libertaire onderstroom kan genereren, maakt het niets meer uit of we wel of niet stemmen. Stem dus wel of niet, het doet er niet toe. Het komt allemaal toch aan op de werkvloer, dat is waar het ware gevecht uitgevochten wordt. Een arbeider die eens solidair is met andere, in plaats van de baas te spekken. Subversiviteit, het uitdelen van folders bij bedrijven die mensen uitzuigen, het saboteren en bezetten van bedrijven. Niet bij Roemer die iets in de Kamer zegt, voor een publiek dat het voor 90% toch niet met hem eens zal zijn, omdat ze niet anders weten, omdat ze niet anders kennen, omdat ze niet anders kunnen denken. Ook als hij objectief gezien gelijk zou hebben, een Roemer, dan nog wordt het weg gewuifd. Dit hoor je zo vaak op de radio, dat mensen die ergens kritisch over zijn , direct worden bestempeld als zijnde ‘negatief’.

Ik heb als anarchist voor de vorm op een partij voor de dieren gestemd. Dit omdat mevrouw Thieme misschien een paar keer tegen de haren van de hegemonie zal strijken. Ze zal een geluid laten horen, dat misschien een paar keer opgevangen zal worden door mensen, die het anders niet zouden horen. Maar meer is het niet, het is een symbolische stem.

– Reactie op Notitie van een altijd stemmende anarchist.