De Darfur Union en Doorbraak organiseren op dinsdag 11 april in Den Haag een demonstratie tegen het geweld in Soedan, tegen de rol van de wapenindustrie en tegen de politiek van migratiebeheersing door Nederland en de rest van de EU. De Darfur Union is een belangenorganisatie van en voor mensen die een binding hebben met Darfur, een gebied in Soedan dat grenst aan Libië, Tsjaad, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Zuid-Soedan. Beide organisaties roepen iedereen op om aan de demonstratie deel te nemen.
Demonstratie
Dinsdag 11 april
Malieveld, Den Haag
Verzamelen vanaf 12:00 uur
Vertrek om 13:00 uur
Facebook
In Darfur woedt al sinds 2003 een gewapend conflict dat wordt uitgevochten door het Soedanese regime onder leiding van Omar al-Bashir aan de ene kant en rebellengroepen aan de andere kant. Die regering en zijn handlangers maken zich op grote schaal schuldig aan geweld, zoals moord, verkrachting, marteling, brandstichting en plundering. Dat gebeurt ook in andere regio’s van Soedan, zoals Nuba Mountains en Blue Nile. De oorlog in Darfur heeft al honderdduizenden doden en miljoenen vluchtelingen tot gevolg gehad. Mensenrechten als het recht op vergadering, op demonstratie en op vrijheid van meningsuiting zijn in heel Soedan ernstig ingeperkt en tegenstanders van het regime krijgen te maken met arrestatie, gevangenisstraf of erger. In Darfur bestaan er zo’n honderd vluchtelingenkampen, en er zijn ook kampen met Darfur-vluchtelingen in Tsjaad, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Ethiopië, Zuid-Soedan. Bovendien vluchten veel mensen uit Darfur naar Kenia en Jordanië.
Dictator Al-Bashir staat al sinds 2009 op de lijst van het Internationaal Strafhof (International Criminal Court, ICC) in Den Haag, een rechtbank voor het vervolgen van regeringsleiders en andere personen die worden verdacht van het plegen van misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden. De ICC wil Al-Bashir onder meer berechten wegens het plegen van genocide. De dictator moet zo snel mogelijk worden veroordeeld voor de vele misdaden die hij op zijn naam heeft staan.
Wapenboycot
De Europese Unie zet geld in om landen van herkomst ertoe te bewegen om gevluchte staatsburgers terug te nemen die door de EU-landen zijn afgewezen. En daarnaast zwaait de EU ook steeds meer met een goed gevulde portemonnee om landen ertoe over te halen om vluchtelingen te weren. Zo wil de Europese Unie geld en middelen verstrekken aan het regime van Al-Bashir om de migratie naar Europa tegen te gaan. Daarmee legitimeren de EU-machthebbers dat regime. Al-Bashir zou in ruil voor de EU-bijdrage niet alleen Soedanese vluchtelingen moeten belemmeren om naar Europa te vluchten, maar ook vluchtelingen moeten stoppen die uit bijvoorbeeld Eritrea of Somalië via Soedan Europa proberen te bereiken. Extra wrang daarbij is dat de VN voor Soedan een wereldwijde wapenboycot heeft afgekondigd. Geen enkel land mag wapens leveren aan het Soedanese regime. Maar toch beschikt het regime over genoeg wapens en geld om oorlog te kunnen voeren. Wapenbedrijven profiteren van dat soort oorlogen, zoals die bedrijven ook forse winsten maken met de militarisering van de Europese buitengrenzen, bedoeld om vluchtelingen tegen te houden.
Slechts weinig Soedanese vluchtelingen weten Nederland te bereiken. Degenen die hier asiel aanvragen, worden veelal afgewezen. Dat is bij veel vluchtelingen uit andere herkomstlanden ook het geval. Ze worden daarna illegaal gemaakt en maatschappelijk uitgesloten. Ze hebben grote moeite om hier te overleven en lopen voortdurend het risico dat ze worden opgepakt, opgesloten en uitgezet. Ook als vluchtelingen wel verblijfsrecht krijgen, blijft het leven moeilijk voor hen. Ze worden geconfronteerd met racisme, hebben weinig inkomen en vinden hooguit laagbetaalde arbeid. Het opbouwen van eigen organisaties, zoals de Darfur Union, vormt voor vluchtelingen een middel om zich collectief sterk te maken en voor een veilige en menswaardige toekomst te strijden.
Via:: Doorbraak
