Zet je schrap. Vlak voor de verkiezingen blaast de Nederlandse regering het nationalistische vuurtje tot grote hoogte op. De Turkse president en regering doen vanuit hun positie en ambitie hetzelfde. Maar in Nederland hebben we allereerst met de Nederlandse politiek te maken. Van Nederland uit naar Turkije wijzen als het grotere gevaar, is meehuilen met de Nederlandse chauvinisten. Rutte en Wilders zijn hier bovenal de vijand, en vrijwel de complete Nederlandse politiek is medeplichtig. Afstand nemen van dit nationalisme in ‘eigen’ land is prioriteit nummer één, twee en drie. Afstand houden van Turks chauvinisme is noodzakelijk, om niet in de valkuil van inconsistentie en omgekeerd chauvinisme te vervallen. Maar first things first: néé tegen de nationale anti-Turkse opgefokte,opgeklopte eensgezindheid, weg met de opgefokte nationale Nederlanderigheid.
De kern nog eventjes. In Turkije komt een referendum waarmee Erdogan zijn macht wil uitbreiden. Turkse Nederlanders mogen daarin ook stemmen, en een Turkse minister wilde in dat verband een campagnetoespraak komen houden in Rotterdam. Om dat te beletten, verbood het Nederlandse bevoegde gezag een landing met de minister aan boord. Een andere minister ging over de weg, haar konvooi werd eveneens stilgezet, ze mocht het Turkse consulaat niet in. Turkse aanhangers van Erdogan protesteerden op straat, de ME veegt intussen de straten schoon en maakt weer eens een repressief einde aan een demonstratie. Kortom, Nederland doet weer eens waar het steeds beter in wordt: moord en brand schreeuwen over onderdrukking elders, en intussen op het thuisfront de onderdrukker zijn.
Over de diplomatieke finesses kun je kibbelen. Is het netjes als Turkse ministers hun diplomatieke positie gebruiken om campagnebijeenkomsten toe te spreken? Nee. Is de houding van de Turkse regering provocerend, arrogant en autoritair? Ja. Is dat echter een rechtvaardiging voor het belemmeren van Turkse ministers in hun bewegingsvrijheid? Voor het bedreigen en vervolgens beëindigen van een betoging? Voor het welbewust verhogen van de diplomatieke spanning? Nee, nee en nogmaals nee. Het hele conflict draait nog slechts om nationaal prestige. Nederland wil laten weten wie er de baas is op Nederlandse straten. En Nederland wil daar een hele show van maken ook. Natuurlijk gaat het weer eens om Onze Democratische Normen en Waarden, de Vrijheid van het Westen tegenover de dreigende Untergang des Abendlandes. We hebben het allemaal eerder gezien. De norm die hier wordt hooggehouden is de nationale waarde van Nederland, Nederland Boven Alles.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: ravotr
