In een artikeltje dat je niet meteen in Krapuul zou verwachten neemt ene Rootman (what’s in a name?) het op voor diegenen die de huidige koers van de SP bepalen: de socialistische strijd is er een voor een rechtvaardige zorgverzekering voor Nederlandse arbeiders, over immigratie zwijgen we liever.
Maar als ‘wij SP’ er toch iets over moeten zeggen: immigranten dienen zich volkomen aan te passen, de immigratie moet worden beperkt.
¿Por qué compañero?
Ze pikken de banen van ‘onze’ arbeiders in.
Ze ondergraven de arbeidsmarkt.
Gaan we niet mee in deze denkwijze, dan zijn we volgens Rootman verantwoordelijk voor een groeiende aanhang voor de rechts-populistische partijen.
Hij kan m’n rug op met dit zogenaamde realisme. Dit is het realisme van de angst, het realisme van een arbeidersklasse die bankstellen op de pof koopt en spaart voor een echte Volkswagen-diesel en denkt dat elke moslim een terrorist is. Wil hij die voor de socialistische zaak winnen? Wil hij een wit voetje halen bij proto-racisten die nu PVV kiezen, als ze al gaan stemmen?
Leg de verantwoordelijkheid waar hij ligt: een neoliberaal systeem dat het mogelijk maakt immigranten te gebruiken als hefboom om de lonen omlaag te krijgen; een regering die onwillig of niet bij machte is dat probleem op te lossen; een Europese Commissie die haar eigen mensenrechtendossier heeft versnipperd; een tandeloze en laffe VN die niet in staat is burgeroorlogen te voorkomen.
En in dat rijtje hoort ook thuis: werknemers die vergeten zijn dat de weg naar een eerlijker verdeling begint bij internationale solidariteit.
In dat socialistische perspectief is plaats voor ‘heem’, zoals SP-voorzitter Ron Meijer dat noemt (een geliefd NSB-woord overigens), maar dat ‘thuis’ is in het socialisme altijd verbonden geweest met de rest van de wereld. Bij Meijer houdt de solidariteit op bij de grens. Bij Meijer is het ‘eigen volk eerst’. En ja, dat mag volk van allerlei kleur zijn, mits voorzien van het stempel ‘Goedgekeurd Nederlander’, passend bij zijn rode bankstel. Dus geen fratsen en wel luisteren naar de witte meesters van het socialisme.
De brede socialistische gedachte, internationale solidariteit, heeft niets te maken met ‘neoconservatief interventionisme’ of ‘knuffelsocialisme’. Het is een uitgangspunt, een zwangere gedachte, een wapen. Het betekent dat socialisten vechten tegen een internationaal systeem van uitbuiting. De ellende houdt niet op bij de grens. Het maakt dat we beseffen dat onze problemen in nauwe relatie staan met problemen elders, dat we worden uitgespeeld door winstjagers en hun knechtjes.
Zo niet bij de SP. Dat besef is helemaal weg.
De SP is een nationaalsocialistische partij.
Aan de grens houdt het socialistische beginsel op.
Ik stel een naamsverandering voor.
Nationaalsocialistische Partij
NSP!
Weg ermee.
Waar de auteur van dit commentaar aan voorbijgaat is de oorzaak van de migratiestroom: de neokoloniale destabilisatie van het middenoosten en noord Afrika (MENA). Dat zijn oorlogen, gekleurde revoluties en opstanden door westers gesteunde salafistische ´rebellen´ Dat interventionisme moet eindigen, dan volgt de rest vanzelf.
De beperkte bereidheid van een grote bevolkingsgroep om migranten te absorberen vind ik geen deugd, integendeel! Maar wat is de oplossing? Een heropvoedingskamp?
Men kan niet slechts vanuit ideologie werken, maar zal ook realistisch moeten blijven observeren wat de visie en het beleid teweeg kan brengen, of beter: leren van andermans fouten (Merkel–AfD). Anders zou men zomaar het tegengestelde doel kunnen bereiken: het verjagen van de groep die men denkt te beschermen naar rechts, waar ze uiteindelijk niets van te verwachten hebben.
Rootman is overigens geen SP lid, maar onafhankelijk alt links.
@Rootman
Met een variant op de bekende term scorebordjournalistiek (Co Adriaanse) zou je jouw opstelling en die van de SP kunnen karakteriseren als scorebordpolitiek. Het gaat daarbij niet om een politiek inhoudelijke analyse maar om het segment kiezers dat je aanspreekt. Als dat segment Wilders opvattingen grotendeels deelt, hoe links ben je dan? In hoeverre is nationaalsocialisme links?
Dit debat is niet compleet zonder een waarschuwing:
Er lopen in het hoogste stadje van Europa momenteel marionetspelers rond die belang denken te hebben bij zeer grote geweldsexplosies op ons continent om à la Hollande de noodtoestand in te kunnen stellen (hij heeft daarmee effectief een maandenlange durende staking kunnen breken en de democratie vrijwel kunnen opschorten).
Populisten en jihadisten zijn beiden ultrarechts. IS probeert doelbewust op een groot conflict tussen moslims en de populisten aan te sturen, en sommige spelers (zoals Wilders sponsor Pamela Geller) eveneens. groot incident tussen moslims en een populistisch rechts. Wanneer heeft het eerste conflict plaats in bv een asielcentrum of -kamp met doden aan beide kanten? Gezien de virale (copycat) natuur van dit soort incidenten kan dit zich als een bosbrand verspreiden, in de breedte (dus ook waarbij meer gematigden betrokken worden) en qua lokaties. ´De moslims´ hebben helemaal geen zin in dit conflict, maar als ze echt bedreigd worden zullen ze zich wel verdedigen.
Het gaat er hier dus helemaal niet om ´hoe links je bent´. Het gaat erom geen nuttige idioot te worden van die jongens daarin dat hoogste dorpje, van de jihadisten en van de haatzaaiers. En wat betreft dat ´deplorable´ electoraat van Wilders: Niet demoniseren maar inspireren, al kost het tijd, en is het moeilijk. De populistische golf is hoog en groot, maar zal vanzelf breken, omdat ze in wezen een militante vleugel van de neoliberalen zijn, en dus nooit met oplossingen kunnen komen.
De oplossing voor het vluchtelingenprobleem: Stoppen met interventionisme, herverdeling van arbeid, bouw van woningen. Zonder dat is de migrant een daadwerkelijke bedreiging van welzijn voor zwakkere groepen: probeer in een kas of fabriek maar eens tegen een Pool of jonge Syriër op te werken! Steun voor terugkerende vluchtelingen om hun landen weer op te bouwen, en afbouwen van landbouwsubsidies en daarmee de oneerlijke concurrentie met Afrikaanse landen. En uiteraard de inkomens/ vermogenskloof aanpakken.
De discussie is ook niet compleet zonder de constatering dat jij, Rootman, zonder blikken of blozen een extreem-rechts frame, nl. Cultureel-Marxisme gebruikt. En daar kennelijk nog achter staat ook. Waarom vraag ik me af? Wat heeft dat iemand die links is te bieden? Is het je aversie tegen de ‘feminisering’ van de samenleving, waar je eerder elders blijk van gaf? Cultureel-Marxisme voor zover je die term zou willen gebruiken is eigenlijk vooral een uiting van verzet tegen de culturele hegemonie (ideologie dus) van het kapitalisme. Broodnodig dus, naast klassenstrijd, om de greep van het kapitalisme op de samenleving te doorbreken.
Het merkwaardige is dat ikzelf eigenlijk aan alle kenmerken van een multiculturele knuffelsocialist voldoe. Toch zie ik het cultureel marxisme, met name vertegenwoordigd door de miljardair Soros, als een toxisch virus, wat goedwillende mensen helpt ´linkse hobbies´ uit te oefenen zonder een strijd aan te gaan met het onderliggende neoliberalisme. Als zodanig een kanker binnen de westerse linkse stromingen.
Ik heb zelf ook ´linkse hobbies´, maar wacht ervoor dit te verwarren met links gedachtengoed. Vandaar de term ´alt -links´ of realistisch links. Mèt unpolicorr!
“Cultureel marxisme” is een bedenksel uit de ultrarechtse hoek met een antisemitische walm er omheen: nota bene de Frankfurter theoreticus en componist Adorno, voor wie jazz al te wild was laat staan de verschrikking die rock’n’roll heette, zou “onze cultuur” vergiftigd willen zien met popmuziek. De samenzwering. Maar Adorno is niet bekend genoeg, Soros – handig, ook een jood – neemt zijn plaats in.
Wat maakt het uit waar de oorsprong van bepaalde ideëen ooit vandaan komen? Het gaat er om dat ze in het huidige tijdsbestek een concrete betekenis hebben. En wat betreft Soros: omdat hij een joodse komaf heeft mag hij niet bekritiseerd worden? Dat klinkt mij teveel als denkpolitie! Er is genoeg kritiek op hem te leveren wat betreft zijn speculatie, zijn stokerijen in niet VS welgevallige landen en, waar ik het over heb, de vergiftiging van links (mijn bewering) met zijn globalistische gedachtengoed.
Het maakt zeker uit waar die ideeen vandaan komen, aangezien dat ook bepaalt waar ze toe leiden. In Noorwegen tot het afslachten van meer dan zeventig dode socialistische jongeren, vermoord door cultureel-marxisme hater en nazi Anders Breivik. Zoals gezegd, cultureel-marxisme is niet meer dan een frame om links mee om de oren te meppen. Een concrete betekenis heeft het niet. Maar het komt misschie van pas als je tot de Trump en Poetin apologeten behoort. Ik denk dat je eerder alt-rechts dan links bent.
Je anti-globalisme is ook niet te rijmen met links zijn. Socialisme is internationaal zoals Irun Scheifes al volkomen terecht opmerkte. Inderdaad, het kapitalisme is ook internationaal, en dat kapitalisme is het probleem, niet globalisme.
Tenslotte, het is zinloos om Soros hierbij te halen. Een puissant rijke liberaal, die met zijn geld ook wat liberaal-progressieve doelen probeert te bewerkstelligen. Ik heb nooit vernomen dat Krapuul fan van hem is (ook al is niet alles wat hij doet of zegt per se slecht, het blijft een belachelijk rijke, belachelijk invloedrijke kapitalist). Maar Soros heeft dus niks met socialisme of cultureel-marxisme te maken, het is en blijft een liberaal (die overigens volgens eigen zeggen tegen ‘marktfundamentalisme’ is, en misschien wel ironisch in verband met jouw visie op de man, een aantal nadelen in globalisering ziet).
Wat een miljardair zegt en doet zijn 2 verschillende dingen. Een beetje research toont dat deze man tot over zijn oren in de media, de NGO´s en de regime change industrie zit, en nauw samenwerkt met de neocons en liberal interventionist uit het Clinton kamp.
Mijn definitie van cultureel marxisme is misschien te beperkt, aangezien ik nooit de taaie werken van de oprichters heb gelezen: ik houd dat mogelijk onjuiste etiket dus maar bij het overhevelen van aandacht en actiebereidheid van economisch sociaal socialisme naar de knuffelonderwerpen, het thema van mijn artikeltje.
Wat betreft Trump en Poetin: Trump is momenteel een soort natuurverschijnsel, we kunnen hopen dat de man niet teveel domme dingen doet, en de onderklasse van de Amerikanen zullen het moeten uitzitten, en ondertussen een geloofwaardige linkse oppositie als opvolging van Sanders moeten neerzetten. Maar als hij zijn belofte van minder interventies en regime change waarmaakt heeft de wereld er voordeel bij: oorlogen stoten uiteindelijk veel meer CO2 uit dan dat er in Parijs word beperkt! Zijn lauwe houding wat betreft de NAVO lijkt me toch ook winst, nietwaar? Wat Poetin in eigen land doet is wat mij betreft een zaak van de Russen, die nog steeds met grote meerderheid achter zijn regime staan (ik ben het inderdaad met alt rechts eens dat bemoeizucht en interventionisme ALTIJD zeer negatieve resultaten heeft). Maar Poetin is wèl de enige die fatsoenlijk tegengas tegen het Amerikaanse hegemonisme kon geven, die dachten dat ze de koude oorlog ´gewonnen´ hadden. Hopelijk is de escalatie via koude oorlog naar een groot, mogelijk nucleair conflict voorlopig van de baan.