Nou was ik al erg slecht te spreken over de wijze waarop de Piraten, toch een partij die in ieder geval de indruk wekt voor positieve vernieuwing te willen strijden, zichzelf vorige week profileerden. En zeker toen lijsttrekker Van der Leest zich (met dank aan de ‘creatieve’ lieden bij Intermediair, die wel heel opzichtig knipten en plakten in het interview) per ongeluk uitsprak voor een eventuele samenwerking met de PVV-fascisten, was voor mij de potentiële stem op de Piraten wel heel onwaarschijnlijk geworden.
Uit later contact met leden van de partij bleek dat beide zaken vooral voortkwamen uit de wens van de Piratenpartij om haar boodschap naar buiten te brengen en naamsbekendheid op te bouwen, juist bij een publiek dat niet direct bekend zal zijn met het gedachtegoed van de partij. Ik zou adviseren om juist in dat soort gevallen bijzonder behoedzaam met je imago om te springen, in plaats van het te grabbel gooien voor willekeurig wie het zich verwaardigt om met je in gesprek te gaan, maar soit.
Nou begrijp ik volkomen dat je als politieke partij, zeker als je nieuw bent, een gigantische dorst naar (media)aandacht hebt. Maar om dan, zoals Ancilla gisteren deed, de volgende serie tweets het licht te doen zien? Moet dat nou echt?
Als de pvv met een overgrote meerderheid wint in Maart hebben we het aan #pauw te danken hoor, lieve mensen.
— Ancilla van de Leest (@ncilla) December 6, 2016
Demense zijn er wel klaar mee, zo betuttelt en beledigd te worden. Deze denigrerende toon backfirede in de VS, en dat zal het hier ook doen.
— Ancilla van de Leest (@ncilla) December 6, 2016
Dat pvda kan inpakken moge duidelijk zijn. Hoop alternatieven, maar die komen niet aan bod wanneer men te druk is pvv-stemmers af te zeiken.
— Ancilla van de Leest (@ncilla) December 6, 2016
Veel Nederlanders lopen met een hoop angst voor hun bestaan rond. Dat gevoel wegwuiven en weglachen maakt dat het omslaat in woede ?
— Ancilla van de Leest (@ncilla) December 6, 2016
Of die angst nou terecht is of niet, het laatste dat je wil is het gevoel krijgen dat volksvertegenwoordigers je zorgen niet serieus nemen
— Ancilla van de Leest (@ncilla) December 6, 2016
Zoals ik al eerder schreef is het zo langzamerhand in mijn beleving wel eens mooi geweest met het geforceerd luisteren naar mensen die zonder enige grond jammeren dat Nederland zo’n vervelende plek is. En die angst voor hun bestaan: die wordt veeleer ingegeven door een politiek die op elk incontinente plasje van elke willekeurige piemelroeper zaagsel komt gooien. We moeten terug naar een publiek debat dat op feiten gevoerd wordt. En daarbij hoort het onderkennen van het feit dat het inspelen op irrationele angsten geen deugdelijk beleid oplevert. Als de Piraten zich willen profileren als nog een Bezorgde Burger-partij, kunnen ze aansluiten in de rij rechtse splinters die zich in de aanloop naar de verkiezingen gevormd heeft.
Als de Piraten daarentegen, net als in IJsland een politieke factor van betekenis willen worden moeten ze hun eigen geluid weer zien te vinden, en dat uitdragen: meer internationalisme, meer democratie, een rationeel drugsbeleid, privacy en vrije toegang tot informatie zouden toch ruim voldoende moeten zijn om je als partij te profileren? Waarom toch die eeuwige hang naar de gunst van hen die met hun luide geschreeuw het publieke debat ontdoen van nuance en inhoud?
