Onder auspiciën van de Leidse hoogleraar criminologie Joanne van der Leun vond 2 jaar geleden een onderzoek plaats dat concludeerde dat er van structureel etnisch profileren door de Haagse politie geen sprake was. Quinsy Gario schreef er destijds al dit over: “Hoogleraar van der Leun geeft politie Haaglanden schouderklopje”.
Door een WOB-verzoek door Bureau Jansen & Janssen kwam recent aan het licht dat een en ander niet volgens het boekje is gegaan. De site van Doorbraak brengt een samenvatting van de conclusies van J&J onder de kop: “Professor maakte vooraf aan onderzoek naar etnisch profileren afspraken met Haagse politie over resultaten, om afbreukrisico te voorkomen.” Met andere woorden: er zijn afspraken gemaakt om eventuele ongewenste uitkomsten buiten de deur te houden.
Ewout Butter van Republiek Allochtonië weet op zijn beurt te melden dat het onderzoek om meerdere redenen dubieus genoemd kan worden. Uit zijn relaas valt af te leiden dat objectiviteit en transparantie inderdaad ver te zoeken waren (en, nog steeds, zijn). En Amnesty tenslotte komt met een duidelijk statement: “Universiteit Leiden moet nu eindelijk openheid van zaken geven over onderzoek etnisch profileren”.
En ja, de Kamervragen zijn ook alweer gesteld. Maar wat is dat toch steeds met die wetenschappers die naar vooropgestelde conclusies toewerken en het toch (of juist daardoor) ver weten te schoppen?! Doorbraak weet nl. ook nog te melden dat diezelfde mevrouw hen een keer benaderd heeft omdat ze nieuwsgierig was hoe illegalen het nou zoal rooien. Blijkt dat ze inmiddels voor zichzelf een vakgebied gefabriceerd heeft genaamd “crimmigratie” en dat is, u raadt het al, een contaminatie van criminaliteit en immigratie. (Misschien een nazaat van professor Buikhuisen? Het zit in de genen, nietwaar.)
Pingback: Het vervagen van de scheidslijnen tussen de machten | Krapuul