Durf te strijden, durf te winnen – een leuze die men nauwelijks durft te citeren, al was het maar omdat hij van Mao Zedong stamt. Het is niet helemaal duidelijk hoezeer er gestreden is tegen het minimumjeugdloon de afgelopen tijd, voorbij de folklore van t-shirts en godverhoede misschien zelfs petjes. En wat het ook is, ik wantrouw Lodewijk Asscher, ook als hij concessies heet te doen. Maar goed:
Jongeren krijgen eerder een volwaardig loon. De leeftijd waarop het minimumjeugdloon afloopt wordt in stappen verlaagd van 23 naar 21 jaar. Het minimumjeugdloon voor mensen die jonger zijn gaat omhoog.
Sinds 1971 is men in Nederland volwassen op achttienjarige leeftijd. Maar degenen die echt de dienst uitmaken hebben weten te bepalen dat dit niet geldt als het om loon gaat, en onder Lubbers I was het echt om de haverklap minimumjeugdloon verlagen geblazen. Daar zou uitgerekend onder Bruin II een trendbreuk in komen?
Volgens Asscher gaan jongeren van 21 en 22 jaar er fors op vooruit. Nu zitten de meesten onder de 1000 euro per maand. Omdat ze straks als volwassenen worden betaald, kan dat 1500 euro worden. Jongeren die onder het minimumjeugdloon blijven vallen, gaan er volgens de minister 10 tot 20 procent op vooruit.
Bron.
Maar goed, durf te winnen – misschien zijn “we” het zo ontwend dat “we” het soms niet kunnen zien.
