Geloof het of niet, Hawkins had I Put A Spell On You bedoeld als tedere ballade. Dat pakte dus een beetje anders uit: voorafgaand aan de opnames trakteerde de producer Hawkins en de band op een uitgebreide maaltijd, rijkelijk gelardeerd met whiskey. Een ladderzatte Hawkins brulde, kreunde en gorgelde zijn half vergeten tekst in de microfoon, om vervolgens nog voor het beëindigen van de opnames bewusteloos onder de tafel te rollen. Van de opnames zelf herinnerde Hawkins zich later niets.
Op suggestie van de legendarische dj Alan Freed mat Hawkins zich een voodoo-image aan, inclusief de hele santekraam aan doodskisten, slangen, vuurwerk en een sigaretten rokende schedel genaamd Henry. De act was een sensatie en markeert de geboorte van de shock rock. Hawkins zou later nog een hele trits geschifte songs op de plaat zetten met als hoogte/dieptepunt Constipation Blues, maar het succes van I Put A Spell On You zou hij nooit meer evenaren of zelfs maar benaderen. Van de single werd ruim een miljoen exemplaren verkocht – voor die tijd een hoog aantal – en de song werd door de Rock ’n Roll Hall of Fame opgenomen in de lijst van ‘500 songs that shaped rock ’n roll’.
De song is het meest bekend geworden in een lichtelijk gekuiste versie – de platenmaatschappij vond de oorspronkelijke versie uit 1955 iets te openlijk seksueel – maar hier presenteren we Hawkins in al zijn geschifte glorie.
