Vluchtelingen staan de afgelopen weken plots midden in de aandacht. Voor een flink deel negatieve, vaak racistische aandacht, maar er blijken gelukkig ook heel veel mensen die vluchtelingen, onze medemensen, een warm hart toedragen en iets voor hen willen doen. De steunhype is een positieve, maar ook enigszins ongemakkelijke ervaring voor politieke activisten die al jaren vluchtelingen en migranten steunen in hun strijd voor toegang tot Europa, voor verblijfsrecht en voor een normaal menselijk leven hier. Een flink aantal vluchtelingen weet zich, vaak collectief, een weg naar binnen te vechten in de EU, en daarom komen technocraten als Leo Lucassen nu met voorstellen voor de staat om de vluchtelingenstromen effectiever te kunnen beheersen en te benutten ten faveure van de BV Nederland.
Het heeft iets weg van een hype, al die positieve aandacht. Zoals iedereen aan het begin van het jaar plots Charlie was en zich uitsprak voor vrije meningsuiting, zo zijn nu plots heel veel mensen (maar wel minder dan bij Charlie) voor vluchtelingen. Mensen bieden, geschokt door allerlei tragische beelden, aan om een vluchteling of zelfs een hele familie in huis te nemen, en ze willen graag geld overmaken. Mensen sturen familie, collega’s en vrienden via sociale media foto’s van zielige zwemmende vluchtelingen, of zelfs van doden die ronddrijven of zijn aangespoeld. Er wordt gepleit om meer vluchtelingen op te nemen dan de Europese regeringen willen, en goedbedoelende cijferaars tonen aan dat er vroeger meer vluchtelingen kwamen en dat het dus allemaal best meevalt, dat het er dus überhaupt niet zoveel zijn als de racisten roepen.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
