Vroegâh, toen ik nog een kleine Meharis was, werd ik door mijn moeder naar Zandvoort gesleept. Immers Zandvoort was toen nog wat mondainer dan het gat waar ik vandaan kwam, IJmuiden. Nu is het wat moderner geworden, er zijn hotels het strand is anders geworden en er is een jachthaven. Ja, dat van de jachthaven weten nu onderhand wel. Maar goed, mijn moeder tuk op leuke winkeltjes, ging naar Zandvoort een uitje wat altijd eindigde bij Geraudi in de zomer. Geraudi was een Italiaanse IJssalon die het aller lekkerste ijs had. Op de terugweg zag ik een groot kruis in de duinen van Overveen en ik vroeg mijn moeder wat dat nou was. Mijn moeder niet gehinderd door respect voor wie dan ook, vertelde met veel ontzag dat het kruis voor Hannie Schaft stond, een heldin. Ik was nog te klein om wat over de oorlog te weten, maar als mijn moeder zei dat Hannie Schaft een heldin was, dan was het ook zo!
Vele jaren later was ik op een bijeenkomst van de stichting Steun Velser Affaire waar 4 generaties aan het woord kwamen van rode gezinnen. Een overlevende, de familie en de kleinkinderen. het was huiveringwekkend wat er allemaal verteld werd. Het verraad, de onrechtvaardigheid en de treiterijen in naam van de regering. Ook Hannie Schaft kon na de oorlog niet echt rekenen op respect, kregen andere verzetsstrijders,straatnamen, of een buste, zij moest vele jaren wachten voor dat respect, waarom omdat ze een rooie was.
Over de Velser-affaire is genoeg geschreven, Connie Braam heeft daar actief aan meegewerkt, maar mijn vader merkte op dat het geheel niet klopte. Niet alleen in Velsen werden de ‘rooien’ in naam van Londen weggewerkt, maar het was ook in andere landen ook het geval. Voor angst voor de communisten of socialisten, hebben ze in samenwerking met de Duitsers geruimd. Of de waarheid aan het licht komt is twijfelachtig, zeker er zijn archieven die jaren na dato misschien wat geheimen prijsgeven, maar waarschijnlijk zijn er vele documenten al vernietigd.
Wat echter overeind bleef is de emotie die generaties na dato nog woekert. Het verraad en de verrader die straffeloos rondliep of een goede functie had gekregen. Het spelletje van hogerhand, want na de oorlog hadden ook hoogwaardigheidsbekleders bloed aan hun handen. Of omdat er socialist voor stond, was al genoeg om enige medewerking te weigeren. En ook de kinderbescherming die liever kinderen in een weeshuis plaatste dan in een liefhebbende rode familie, ook al was het naaste familie, die maar al te graag de neef of nicht in hun midden wilde hebben.
Het blijft verbazend dat hier zo weinig bekend over is, of nog steeds onder de mat wordt geschoven. En dat er mensen in de omgeving van Velsen hun mond dicht moesten houden, vanwege bedreigingen en angstvallig enig bewijs op zolder verborgen hield, omdat er misschien een dag kwam dat het van nut kon zijn.
http://herstelderepubliek.wordpress.com/2011/01/05/de-velser-affaire-wat-mogen-wij-niet-weten/
Juist nu, nu met het kabinet Bruin 1 en de hysterie gevoed door de partij van de vernaggelden, is het een les om nooit te vergeten. En vooral misschien een welgemeend excuus aan te bieden, het is nog lang niet te laat. Alleen vraag ik me af, wat de hysterische aanhangers van partij van de vernaggelden , die ook graag met links afrekenen, hiermee moeten!
Het lijkt me voor hun een hele schok dat de rechtse elite die graag zoals gewoonlijk de schuld op links afschuift een moordmachine is geweest. die vanuit Londen de opdracht gaf, om dappere mannen en vrouwen te vermoorden. Niet voor volk en vaderland, maar meer om de bezittingen, de macht en het geld natuurlijk.
Van mij mag morgen de Velser Affaire of beter gezegd; de eliminatie van rood, door Europa heen, op alle scholen gegeven worden. En dat Bas von Benda-Beckham die fulltime namens de stichting het onderzoek doet, de waarheid achterhaalt.
Meharis, dank! Wist ik niets van en heel beeldend geschreven. Goed om te weten, een gewaarschuwd mens enzo.
Velsen , Uitgeest , Zaanstreek , overal daar zijn “rooien ” door de zgn “regering in Balingschap ” verraden .
Het RIOD weigerde staalhard die zaak te onderzoeken ….
De Velzer affaire is trouwens waar ik mee ben opgegroeid , nooit een regering vertrouwd ..
Wat ik hier niet mee kan rijmen is de grote liefde die de CPN na de bevrijding koesterde voor het Oranjehuis in het algemeen en Bernhard in het bijzonder. De liefde zal niet wederzijds zijn geweest.
Het dubbelspel werd ook gespeeld ten aanzien van wat in Nederland het “rode orkest” had kunnen zijn en misschien ook wel was (de term komt van de verkeerde zijde – bedoeld worden de “illegale” radiozenders van het verzet), het verraad van de vanuit Engeland gedropten, het Englandspiel.
Modderige toestanden.
@Arnold: is dat de achtergrond van het Englandspiel geweest? Het was inderdaad onverklaarbaar waarom men in Engeland niet de bewust gemaakte en afgesproken fouten in de berichten opmerkte van door Duitsers gecontroleerde zenders.
Arnold J. van der Kluft Schreef:
Ik heb van mijn Opa en Oom IJsbrand ( de laatste was direct , als verraden verzetsstrijder bij de Velzer Affaire betrokken , uiteindelijk is zijn jongere broer Simon in zijn plaats vermoord ) nooit een positief geluid over het Oranjehuis gehoord … dus ik denk niet dat het CPN breed was …
Ken je deze pagina over de Velser-affaire?
http://gerard45.bloggertje.nl/note/7277/de-velser-affaire-en-het-verraad.html
Maakt ’t één en ander duidelijk en deze ook:
http://www.prorepublica.nl/artikel.aspx?a=voorbij_prive&t=Voorbij+Privé
Mr. M Schreef:
Bedankt voor de linkjes …
Interessante en bewogen bijdrage Meharis, alle respect voor dit onderzoek hopelijk komt de onderste steen nog boven!
Net nu het neo fascime de kop op steekt is het nagenoeg afscheid van een generatie die WO2 verhalen nog na en door kunnen vertellen, .
En dan te bedenken dat een groot aantal daarvan nog net geboren in of de nasleep van WO1 als jeugd hadden meegemaakt.
Mijn wijlen familie zat in het WO verzet, heeft veel joden verborgen, de verhalen nog wel door kunnen vertellen.
De paar persoonlijke verhalen die ik nog heb mee kunnnen krijgen gingen niet gepaard met een trots op getoonde moed of haat naar de bezetter/verraders, het ging er om Ze te slim af te zijn.
Ik kom zelf uit een kunstenaars familie die weinig politiek bewogen was. er kwam niets links of rechts als essentie of belangrijk bij.
Wat mij verder frappeerde qua overleveringen was het gevoel dat het voorbij voor ze was , geen onderwerp om op oude dag als zelf zorg en/ of aandacht behoevend, zelf mee te komen.
Het gekke is dat van alle nazaten juist zij die kort na WO 2 oorlog geboren en rechts geboerd hadden, in contact met de toen nog levende familie juist aandrongen op een soort oude dags herkenning, net voor de dood nog medaille idee voor getoonde moed.
Over huidig links of rechts en Bart Spruyt Burke Stichting diat ik op dit log tegenkwam, ik leer weer iets bij,, trof ik dit:
De vlucht uit het midden – het verlies van de drie grote traditionele partijen CDA, PvdA en VVD – en de versterking van de vleugels – de nieuwe aanhang van het nationalistische socialisme van de SP en het liberale nationalisme van de PVV –heeft de oude vorm van representatie ondermijnd. De ontzuiling heeft een point of no return bereikt en overschreden. Dat is vervelend omdat een machtige SP Nederland in een rode hel zal veranderen, en omdat de PVV de belichaming van een paniekerig soort van conservatisme is dat een middenpositie tussen prudent conservatisme en fascisme inneemt met een natuurlijke neiging tot de laatste stroming.
http://bartjanspruyt.blogspot.com/2007/0..
Point of no return ………liever neo liberaal makrt fascisme dan een rode hel en dat in een democratie !
En dan erbij leren dat de vitamine rijke volkse seizoens spruit qua naamgeving voor ene Bart Spruyt en Stichting , geboren in 1964, te min was.
Deze markt bangerik , naam nepper zag opkomend gevaar in de 2006 SP zege , rode linkse spruiten zeg maar.
What’s in name but to keep me from shame.
Na de Oorlog hadden ex SSr’s hun nationaliteit sneller terug dan internationale brigadiers die in Spanje tegen het Fascisme hadden gevochten ..
Klopt het duurde maar 2 jaar, terwijl die in Spanje gevochten statenloos waren tot het einde.
Ik kende een Internationale Brigadier , een vriend van mijn Opa , volgens mij kreeg die in 1976 of 78 zijn Nederlandeschap terug , dus na bijna 40 jaar
@12
De rehabilitatie van de Spanjestrjiders is pas voltooid geweest in 1984, toen er een monument voor hen werd neergezet in een afgelegen plantsoen in Amstedam-Noord.
@#13
Ik ken dat monument inderdaad. Het is mooi, maar het had een wat opvallender plaats verdiend. Het staat op het plein Spanje ’36-’39 bij het Hagedoornplein.