Nu heel Europa getuige is geweest van de meedogenloze manier waarop de Griekse regering van Alexis Tsipras verslagen en vernederd werd, is het meer dan ooit uitkijken naar de parlementsverkiezingen die ten laatste op 20 december 2015 in Spanje zullen gehouden worden.
Niet weinig commentatoren stipten immers aan dat die meedogenloosheid vooral de Spaanse kiezer moet afschrikken. Pepe en María zouden het beter niet in hun hoofd halen om ook zo’n linkse regering aan de macht te brengen. Naar Brussel afzakken om er de neoliberale besparingslogica in vraag te stellen, zou de Spanjaarden – in het zog van de Grieken – peperduur te staan komen. Of deze afschrikking zal werken, is een vraag die nu niet beantwoord kan worden. Bovendien is het met verkiezingsuitslagen zoals met alle andere fenomenen: welke ook het resultaat zal zijn, de verklaring is nooit monocausaal. Wel kan gekeken worden naar een aantal parallellen en verschillen tussen beide landen en hun linkerzijdes. Ook zal ik inzoomen op de debatten die in deze cruciale periode de Spaanse linkerzijde doorkruisen. Een zaak staat vast: strategie is terug hot.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
