Eind augustus, begin september, de week waarin ook de laatste zone in Nederland weer van vakantie terug is, het begin van een nieuw werkjaar.
Het wordt weer een jaar van keihard racisme ontkennende Zwarte Pietfans, zoveel is nu al duidelijk, en iedere ‘zwartjoekel’ die daar kritiek op heeft rot maar op naar zijn eigen land met de bananenboot. Een jaar waarin het OM het misschien nog nèt lukt om een rechtszaak tegen Geert Wilders te beginnen, als ze niet volledig overwerkt raken door een nieuwe tsunami van corrupte VVD’ers althans.
Het kan ook zijn dat Jos van Rey nog 643 extra getuigen oproept die allemaal gehoord moeten worden natuurlijk. Als het ’t Openbaar Ministerie inderdaad lukt een rechtszaak te beginnen èn te beëindigen, zal duidelijk worden of Wilders eindelijk veroordeeld zal worden als gevaarlijke crimineel, of dat men besluit dat de vrijheid van haatuiting absoluut is.
Een jaar ook waarin er van de PvdA niet veel anders over zal kunnen blijven dan een verzameling hysterisch lachende clowns, immers de enige manier om de neoliberale gekte waarin ze zichzelf gewerkt hebben nog te kunnen doorstaan terwijl men het nog steeds bestaat De Internationale te zingen op partijcongressen.
Een jaar waarin iedereen nog rechtser gaat worden, omdat de eigen problemen vooral aan die ander liggen en die vooral daarom geen enkel graantje extra meer gegund en bij voorkeur alles afgepakt moet worden. Het verdeel- en heersspel van rechts werkt perfect wat dat betreft, zoals in de Verenigde Staten al decennialang wordt aangetoond.
Vandaar ook dat de neergang van de PvdA gepaard gaat aan de zo mogelijk nog ijzingwekkender herrijzenis uit eigen as van het CDA, onder de onwaarschijnlijke leiding van die toch zo braaf ogende Sybrand Buma, die de afgelopen jaren echter als een politieke wegpiraat voortdurend geprobeerd heeft de VVD via de vluchtstrook rechts in te halen.
Wat kunnen wij hier tegen doen? Vrij weinig. Tegen de stupiditeit van het volk is weinig bestand, en politiek is een Idolscompetitie geworden waarbij het volk zoveel mogelijk behaagd moet worden, in plaats van dat men leiding geeft, en een weg toont die bewandeld kan worden. Zolang dat niet verandert zijn we overgeleverd aan de nukken van de kleinste gemene deler die we vooral serieus moeten nemen.
