Hoeveel dagen is het geleden? Dag of vier, vijf?
Er is eigenlijk nog nagenoeg niks bekend over wat er precies in de Franse Alpen met dat vliegtuig is gebeurd.
Omwille van de pageviews is het de ene vulgaire vorm van lijkenpikkerij (pleonasme) na de andere.
Geld verdienen aan 150 doden. Hoe moeten de nabestaanden zich in vredesnaam voelen als ze de ene banaliteit na de andere via de media voorgeschoteld krijgen?
Wat je ook krijgt dat zijn de ratten die uit holen kruipen omdat ze in een tragedie een pracht van een aanleiding zagen om het eigen imbeciele en vaak groteske gelijk bevestigd te krijgen.
Zo wist Frans Timmermans aan de hand van een trouwring bij wijze van spreken tien minuten na het neerstorten van MH17 al te vertellen who dunnit.
Ook boeketreeks-schrijvertje Thierry Baudet die van mening is dat er geen onschuldige moslims bestaan weet al precies wie waarschijnlijk de tragedie in de Alpen op hun geweten hebben. Hij had weliswaar geen trouwring om net als Frans Timmermans mee op de nog verse lijken te dansen maar hij had wel een formidabele haat-oma om aan te refereren ter bevestiging van zijn gelijk.
Juist:
Nu wordt met een hele hoop lawaai (naar ik vernomen heb is RTL-‘verslaggever’ Jeroen Akkermans al naar het huis van die copiloot om daar doosjes antidepressiva uit het nachtkastje te halen in het kader van een ‘eigen onderzoek.’ Lees: omwille van meer pageviews om lekker veel geld aan te verdienen. Daarom zal ik niet linken naar het betreffende bericht over MH17) de psyche van die piloot helemaal uitgespit in de media.
Het rare is dat zoiets nooit gebeurt bij de brokkenpiloten die bijvoorbeeld moedwillig een miljoen of meer doden veroorzaken of aan die massamoord ‘politieke steun’ verlenen.
Ook aan de psyche van de schreeuwers met hun megafoons en hun ’tenk joe’ die een oorlog mede hebben veroorzaakt in Oekraïne met ruim veertig keer zoveel doden dan er in de Alpen zijn gevallen (en ruim een miljoen mensen die van huis en haard verdreven zijn) wordt geen woord vuil gemaakt.
Evenmin wordt er kennelijk getwijfeld aan de geestelijke gezondheid van een premier die jongelui dood wenst op een slagveld dat hij en zijn partij mee hebben helpen veroorzaken.
Ook de psyche van de hoeren-madamen van de media-bordelen die in opdracht van de wapenfabrikanten, de olie-industrieën en de banken telkens weer die oorlogen aan de man brengen is kennelijk niet interessant. Maar ik zou wel eens willen weten hoe je als hoofdredacteur van een krant het je voor je geweten kunt verantwoorden dat je met volle overtuiging (en zonder verder ook maar één kritische noot ter zake) meegeholpen hebt een miljoenen doden kostende oorlog te verkopen (de link verwijst naar slechts één van de vele onthutsende voorbeelden daaromtrent) zoals die Irak-oorlog die ik net noemde.
Kortom: ik zou het fijn vinden als aardige meneren en mevrouwen in witte jassen eens de dood en verderf zaaiende politieke en redactionele brokkenpiloten uit ons midden onder de loep namen.
Verder wil ik niets meer horen of zien over dat vliegtuig in de Alpen.
