Zag ik eerder al een tweederangsbestuurster uit het Maagdenhuis klagen dat bestuur niets met democratie te maken heeft, want het is een vak apart, nu doet Arne Brentjes, jazeker, niemand minder dan ARNE BRENTJES, nog even een boekje open over hoe het “menselijk kapitaal” bij de Universiteit van Amsterdam niet-pervers geprikkeld dient te worden.
De UvA beschouwt haar mensen als haar werkelijke kapitaal. Maar kapitaal moet niet stilstaan. Om te renderen moet het dienstbaar zijn aan de bestaansreden: de resultaten van onderwijs en onderzoek. Gebruikmakend van de disciplinerende werking van geld heeft de UvA de afgelopen jaren het onderwijs en het onderzoek centraal gesteld en de budgettering strak verbonden aan de onderwijsvraag, met zoveel mogelijk vermijding van perverse prikkels. Dat geeft beweging, met de daarbij horende interne onrust en ongerustheid.
Bestuurlijk geeft het juist veel rust en voorspelbaarheid in het op koers houden van de instelling tegen minimale beleidskosten.
Het geheel, ontleend aan een blaadje Thema geheten, is hier te lezen.
