Nu ben ik het zelden oneens met onze geachte bijdrager A.J. van der Kluft. Maar betreffende het vorige maand gepubliceerde artikel over huis Rijswijk ben ik het nu wel. Volgens Arnold en enkele reaganten zou het hier de vernietiging van “onze “ geschiedenis betreffen. Nonsens in mijn opinie, “ONZE “geschiedenis IS al grotendeels vernietigd en WORDT nog steeds vernietigd. Bijna al wat er nog staat is de “geschiedenis van de 1% “.
ONZE geschiedenis is de plaggenhut, de tochtige houten krotten, de beschimmelde steeg en kelderwoningen uit de grote 
steden. Wanneer ONZE geschiedenis zich al in een dergelijk kasteel afspeelde, wanneer wij enige erfelijke verwantschap hebben met de voormalige bewoners van al die “kastelen “ waar al de monumentenzorgers zich zo druk over maken, is dit in de meeste gevallen omdat een onzer “voor-moeders “ daar als dienstmeid werkten en na bezwangerd te zijn door de heer des huizes of een van zijn verwanten op straat geschopt werd.
Een half leven geleden woonde ik in de inmiddels gesloopte Zaandamse “spoorwijk” 
, een wijk van grotendeels uit hout opgetrokken “arbeiderswoninkjes“. Qua leeftijd niet zo veel verschillend van de zo beroemde “Zaanse Schans“. Daar stond ondermeer een rijtje aan elkaar gebouwde woningen zonder voordeur en met maar twee raampjes aan de straatkant. De enige toegang was via de achterkant. Volgens mijn in deze buurt opgegroeide buurvrouw had in elk van deze woninkjes een compleet gezin gewoond. Mijn huisje, waar deze buurvrouw ooit geboren was, werd als “luxe “ gezien omdat het een redelijk grote woonkamer had met een bedstee voor de ouders om in the slapen. De kinderen sliepen boven, alle acht, onder het dak in een ruimte van zo ongeveer 3 bij 6 meter.
Dat is ONZE geschiedenis. 
Maar van die woningen is er geen een opgeslagen om ooit op de Zaanse schans tussen de woningen van de Zaanse 1% te komen staan. In Arnhem staat er één plaggenhut en een paar kleine boerderijtjes, verder grotendeels luxe boerderijen en patriciërswoningen. In Amsterdam of de andere grote steden vindt men naar mijn weten nergens een te bezichtigen steeg- of kelderwoning. En het is nog steeds bezig. In de “stadsvernieuwing “ gaan nu de (flat)woningen uit het tijdperk van tussen en vlak na de wereldoorlogen plat. Nergens wordt er een blok gespaard om er bijvoorbeeld een museum van te maken om te laten zien hoe men in al die verschillende decennia dat de woningen er stonden geleefd heeft. Geen flatje vol stapelbedden, zoals de eerste gastarbeiders leefden, geen 6 kinderen in een flat met 3 kleine slaapkamertjes. Dat is immers ONZE geschiedenis, en wie er van de beleidsmakers ooit uit dat “milieu” omhooggeklommen is identificeert zich nu met zijn “nieuwe “milieu en niet dat van zijn jeugd..
Dus wat mij betreft sloopt men wat er nog over is van dit “Huis Rijswijk”. Wat het ooit architectonisch interessant maakt is al weg (vandaar dat men een tekening en geen foto publiceert, dat schattige torentje IS al lang gesloopt). Voor ONZE geschiedenis heeft het geen waarde en er zijn voldoende plaatsen waar men kan zien hoe de 1% vroeger leefde…
Het doet niet af aan wat Bakra hier schrijft, maar in het desbetreffende stuk wordt dit kasteel niet als deel van “onze” geschiedenis genoemd. Ik heb in mijn journalistieke werk geleerd dat je eigenlijk nooit de eerste persoon meervoud mag gebruiken en dat is in dit geval ook niet gebeurd.
Ik bepleit een barmhartiger benadering. Zij hebben “onze” krotten gesloopt – en verdomd, van de vier huizen waarin ik gewoond heb zijn er drie gesloopt en uit het vierde ben ik zelf gewelddadig verwijderd, dat was dan ook deel van een monumentaal grachtenpand – het omgekeerde hoeft wat mij betreft niet bevorderd te worden. Hun moraal tegenover de onze – ja, ik hanteer toch de eerste persoon meervoud hier.
Die plaatjes zijn de natte droom van de VVD en aanverwanten.
Net als anti rook reclames d.m.v. long foto’s zou dit ook moeten worden getoond. De VVD schadelijk voor uw gezondheid (excl. graaiers).
Je hebt gelijk Arnold , Cultureel Erfgoed is niet altijd gelijk aan “onze geschiedenis “
In reactie op de tear jerker van van der Kluft over dat kasteeltje in Rijswijk, zei Bakra ‘asfalteren die hap’. Dit stuk geeft hiervoor zijn verklaring en ik steun hem graag in dit opzicht. Mijn onderkomen als kindje in de jaren vijftig met 3 kamers voor ouders en 6 kinderen in een ‘nieuwbouwwijk’ is gesloopt. Niemand kan ooit weer zien hoe daar geleefd werd, Gelukkig maar. Maar dan moeten ze dat kasteeltje in Rijswijk ook maar omleggen.
Pingback: Sporen van het “gewone volk” zijn er om uit te wissen | Krapuul