Zo’n vijfendertig jaar lang harde ideologische en praktische strijd tegen zelfs maar de gedachte dat er een alternatief zou kunnen zijn voor het kapitalisme hebben hun sporen achtergelaten. “Er is geen alternatief”, of het nu brave binnen-de-perken-denkers als Keynes of Galbraith betrof of marxisten of anarchisten van allerlei snit: Markt = vrijheid, vrije markt = pas echte vrijheid, vraag het de mensen in Oost-Europa maar. Goed, ze hebben bijna geen sociale voorzieningen meer, maar ze hebben nu maar mooi toiletpapier waarvoor ze alleen bij de kassa in de rij hoeven te staan. Etcetera.
Als de financiële zeepbel niet geploft was in 2008 zouden “we” nog steeds in de best mogelijke van alle werelden geleefd hebben. Een verhaal dat inmiddels aan het verstommen is, het heeft plaatsgemaakt voor de Diepe Schuld waarin “wij met zijn allen” de Staat gestort hebben en die toch echt betaald moet worden in de vorm van bezuinigingen die “ons allen” zullen raken. U kent de riedels, ze zijn gebaseerd op leugens waar ik het nu niet over wil hebben.
Er zijn een paar dingen die ik niet meer wil horen bij wijze van zich noemende kapitalismekritiek.
Ik hoef niet meer over “bonussen” te horen.
Uiteraard is het bar en boos te horen dat een of andere bestuurder een gouden handdruk krijgt of een zogeheten bonus, bijvoorbeeld juist vanwege het lucratieve ontslaan van honderden of duizenden mensen. Het hoort er bij, mensen. Als het niet bevalt, en dat kan ik mij heel goed voorstellen, ijver dan voor de onteigening van de onteigenaars, een situatie waarin er geen afwezige aandeelhouders zijn namens wie middelmatige types “managen” en daarvoor “marktconforme beloning” krijgen. Stel de eigendom en het beheer ter discussie, niet de bonussen. Die doen er voor het geheel niet of nauwelijks toe.
Ik hoef niet te horen hoe gemeen bankiers zijn. Ik doe het even in een paar zinnen af. Het vermogen meerwaarde te realiseren is de afgelopen decennia drastisch weggeslonken, zodanig dat “winst” inmiddels gegenereerd moe(s)t worden door een kredietstelsel te construeren waarin het er eigenlijk niet toe deed of er überhaupt nog iets geproduceerd werd. De kredietzeepbel is gebarsten en de nauwelijks-middelmatigen die het beheer over de staat voeren, en daarmee tegenwoordig over heel wat belangrijke kredietinstellingen, u kent hun namen, kunnen beginnen te praten dat er tekenen van herstel zijn, dat het einde van de recessie in zicht komt, dat er weer groei komt volgend jaar etcetera, etcetera, u weet net zo goed als ik dat dit bezweringspraatjes zijn die wellicht niet eens meer op geloof gebaseerd zijn.
Het zijn niet “de bankiers’ die “ons” de crisis ingeholpen hebben.
Bonussen, “graaien”, “de bankiers” – het is het antikapitalisme van de armen van geest. Het is kritiek die als het ware een spiegeling is van die van de doorsnee racist die overal luie donkergekleurde mensen ontwaart, of moslims, of beide. Als dit kritiek is die hout sneed zou zij geen hout snijden. Kapitalisme heeft nooit om iets anders gedraaid dan bepaalde mensen rijk te maken ten koste van anderen. Het komt er op aan dit te veranderen. Het nette, een beetje getemde kapitalisme hebben we gehad, het wordt afgebroken onder uw ogen en “we” kunnen het desnoods jammer vinden dat het voorbij is maar het is voorbij.
Een keynesiaanse oplossing voor deze tijd zou een frisse vrolijke wereldoorlog zijn. De Verenigde Staten doen/doet hun/zijn uiterste best vijanden te ontwaren en desnoods uit te dagen – de twee min of meer onafhankelijke kernmogendheden Rusland en China, al dan niet direct. De wijsheid moet steeds in Moskou of Peking huizen. Dit op de proef stellen hoeft niet tot het einde toe goed te gaan.
Het vermogen de mensheid meermalen uit te roeien is al vele tientallen jaren aanwezig. Dit keynesianisme, vernietigen om met staatshulp opnieuw op te bouwen, werkt ook niet. Om de simpele reden dat met de mensheid ook het kapitalisme wordt opgeblazen.
Het gaat er dus echt om iets anders te bedenken en uit te voeren.
Aan antikapitalisme voor de armen van geest hebben we hierbij niets.
En dat, v.d. Kluft, heb je verdomd goed gezegd. Dat zogeheten ‘anti-kapitalisme van de armen van geest’ is misschien nog wel rampzaliger dan het kapitalisme zelve.
Er is geen andere mogelijkheid dan dat de eigendomsverhoudingen drastisch veranderd worden. Bedrijven in handen van degenen die produceren zoals bijvoorbeeld dat bedrijf in Thessaloniki waar ik recent over las.
Productie naar behoefte in plaats van ‘oneindige groei op een eindige planeet’..
“Bonussen, ‘graaien’, ‘de bankiers’ – het is het antikapitalisme van de armen van geest.”
Mooi uitgedrukt.
Desalniettemin denk ik dat het nodig blijft de terminologie van ‘graaiers’, etc te gebruiken. Die toont symptomen die overduidelijk zijn.
Maar symptoombenoeming lost inderdaad de onderliggende problematiek niet op.
Om er nog even op terug te komen. v.d. Kluft heeft het in de eerste alinea over een aantal zaken die je zou kunnen noemen ‘de nobele leugen’. Voorbeelden: Er is geen alternatief. Het huidige systeem is het best denkbare. We leven in een vrij land etc.
Onderkennen dat de maatschappij waarin we leven bol staat van die leugens en bij de gratie ervan ten faveure van een handjevol is een belangrijke step op weg naar een verandering ten goede.
Een serie mooie artikelen hierover op http://www.visionair.nl/ideeen/mensheid/de-nobele-leugen/
een samenleving met een kleinere overheid.
minder grote instituties gebaseerd op de tyd van de trekschuit
een onvoorwaardelijk recht op een basis inkomen.
een (zweeds) belasting inkomen waarby de grootgraaiers by krankzinnige verryking op negatief inkomen uitkomen
meer ZZP ers maar wel met een sociale basis en pensioen opbouw.
ipv CEO en aandeelhouder cooperaties van branche genoten (bv champignontelers)
vryheid by eigen huizenbouw.
etc.etc.
Heel mooie repliek op veel van de huidige agitatie op revolutionair links. Ik heb hem even gepost op revleft: http://www.revleft.com/vb/antikapitalisme-voor-de-t182085/index.html
@5
De uiterste consequentie van keynesianisme is oorlog. Oorlogsvoorbereiding is een enorme opsteker voor “de werkgelegenheid”, wederopbouw na afloop nog meer. Irrationeler en “abstracter” kan arbeid niet zijn.
Keynesiaans beleid vereist een overheid met voldoende economische sturingsmogelijkheden. In de VS zou keynesianisme kunnen werken. In Europa, in al zijn verdeeldheid, niet. Tenminste niet zolang de EU niet evolueert naar een federatie.
@7
Keynesianisme is alleen maar interessant voor de mogendheden die in staat zijn de wereld op te blazen.
tussen de beide wereldoorlogen wist de bekende COLYN de neerlandse ellende en werkloosheid te bevorderen door zn vasthouden aan de gouden standaard.
Hedentendage weet neerlands politice de toekomstige ellende voor de nederlandse bevolking groter te maken door bezuinigingen af te kondigen die nog door de tweede en eerste kamer heen moeten zodat de echte shit pas
over een jaar komt.
let wel elke belangengroep heeft zn eigen excuus om niets te hoeven in leveren.
NOdig is een TRANSITIE: het opruimen van de incompetente ; managers, superconsultents, CEOs etc.
terug naar de menselijke maat.
overigens de huidige pensionados hebben niet alleen na de oorlog nederland opgebouw maar ook door hun politieke keuze ruim baan gegeven aan de bonusboevenbankiers en corrupt politici.
#7 is het niet zo dat een europese federatie door alle partyen inclusief d66 wordt tegengewerkt .
Is het niet zo dat nog steeds grote sommen geld uit griekenland en spanje verdwynen naar de city van LONDON???
Mooi al die theorietjes…. de praktijk is wederom een rechts kabinet die de kleine man als slaaf ziet en zodoende ook misbruikt.
Het enige wat dat kan doorbreken is ………
Dat die kleine man die zijn eigen beul (rechts) de hand boven het hoofd houd daar eens mee stopt en eens wat sociaal bewogener gaat denken. Duurzaamheid en millieu voorop stelt. Ik zeg het nog maar. Zonder bomen kunnen we niet leven zonder auto’s wel. Economie is ondergeschikt aan millieu. Dat is geen theorie. never nooit niet! Dat dames en heren is praktijk een natuur wetmatigheid die ons een keer de kop gaat kosten.
@10 Ben ik wel met je eens. Het probleem daarbij is het de kleine man duidelijk te maken. Zonder de gecreëerde hypes van typisch rechtse thema’s als migratie, integratie en vluchtelingen, waarmee bij de kleine, rechts stemmende man kennelijk veel punten te halen zijn.
Grotendeels eens met het stukje. Praten over bijvorbeeld bonussen heeft niks te maken met anti kapitalisme. Het is een bijprodukt, en het afschaffen van bonussen verandert niks aan het kapitalisme.
Toch vind ik het moeilijk om te stellen `armen` van geest. Ik denk dat zelfs de armsten van geest, bepaalde dingen die ze in het leven meemaken kunnen bestempelen als iets waar ze erg veel moeite mee hebben. Een deel van deze dingen heeft als directe oorzaak het kapitalisme.
Juist de armen van geest zullen bijvoorbeeld moeite hebben met het vinden van een baan. Juist de armen van geest zullen zich niet snel kunnen manouvreren in een kapitalistische crisis.
Juist de armen van geest vallen vaak voor de propaganda die gedurende een crisis wordt uitgespuugd door de monsterlijke (media) machines die het kapitalisme samen vormen en het tot in het oneindige dogmatisch ondersteunen.
We kunnen misschien wel stellen dat juist de armen van geest de potentie bij zich dragen om de grootste anti kapitalisten te zijn. De massa kan wat dat betreft het verschil maken.
Misschien heb ik ongelijk, maar dit is wel hoe ik het op dit moment voor me zie.
@12
Armen van geest in de zin van de bergrede, lijkt mij wel (een kernpunt van het christen-anarchisme).
Maar – ik kan het nu wel zeggen – het antikapitalisme voor de armen van geest heb ik niet als motto zelf bedacht. Het is meen ik van Isaac Deutscher, die er het antisemitisme mee aanduidde. Hij bedoelde er inderdaad de simpele ziel mee – Henk en Ingrid, zeg maar. en de velen die hen naar de mond praten.
Vanochtend zag ik weer een tweet voorbijkomen over de ‘Zionistische Joden die Europa’ beheersen. Dat dus.