Regelmatig heb ik gedacht “Ik emigreer naar België als het hier te gek wordt”. En met te gek bedoel ik dus dat de rabiaathaters het hier echt voor het zeggen zouden krijgen. Maar ik had het kunnen weten, in België zijn er minstens evenveel en even grote maniakken, getuige de reacties op een Facebookpagina van Het Nieuwsblad op het overlijden van een Belgische jihadstrijder in Syrië.
Het Nederlandse blog WijBlijvenHier had het overigens als eerste opgemerkt, de frisse reacties als “Laat [die apen] elkaar daar maar afknallen hoe meer hoe liever van dit uitschot zijn er in België toch meer dan genoeg !!!”, “Vind ik byzonder zeeeeeeeeer leuk”, “kunne ze hier genen rotzooi zaaien en wij geen gerechtskosten betalen als belastingbetaler en gevangeniskost wat een hotel hier is !!!!!!!!!!!!”.
Dus de vraag blijft: waar kan ik heen, als het ooit zover komt? Over België hoef ik ook niet meer te twijfelen, zo lijkt het. Het Vlaams Blok/Belang bleef weliswaar altijd netjes in een cordon sanitair opgesloten, maar via N-VA wordt dat gedachtengoed alsnog salonfähig gemaakt.
Naar Duitsland. En dan naar de grotere steden met veel buitenlanders. Daar is het op haatgebied een stuk rustiger als in Nederland (en Belgie).
Ierland ?? Daar hollen de plaatselijke bewoners weg omdat er te weinig werk is maar kan je nog wel (weer) redelijk goedkoop een huisje met een lapje grond voor een tuintje kopen …
“Het was (uitgerekend) een Nederlandse blog die de aandacht..”. Deze zin komt uit dat artikel in ‘De Wereld Morgen” en let even op het woordje ‘uitgerekend’ tussen haakjes.
Dat lijkt te suggereren dat het een (aangename wellicht) verrassing was dat een Nederlands blog de aandacht vestigde op ‘België van haar meest beschaafde kant’. Nederland heeft blijkbaar al – en naar ik vress niet ten onrechte – de reputatie een door en door racistisch land te zijn zodat een stem die nog wel enigszins fatsoenlijk klinkt inderdaad overkomt als….een aangename verrassing.
Zo triest is het met Nederland gesteld…
Goed dat je op dat Belgische stuk gewezen hebt Laurent. Dank!