Waar stopte de NSU en waar begon de staat?

Afgelopen woensdag werd in München, in Duitsland, uitspraak gedaan in de al vijf jaar durende rechtszaak tegen Beate Zschäpe, het enige overlevende van de officieel drie leden van de Nationalsozialistischer Untergrund (NSU). Die extreem-rechtse terreurgroep pleegde aan het begin van de eeuw minstens tien moorden.

Bondskanselier Angela Merkel heeft bezworen dat de onderste steen boven moet komen. De uitspraak is nu geweest, maar hoe relevant is die wanneer we bedenken dat de belangrijkste vragen nooit onderdeel van het proces zijn geweest.

Vanaf het begin af aan was duidelijk dat er rondom het bekende trio sprake was van een groep van, volgens de federale recherchedienst (Bundeskriminalamt, BKA), 120 mensen die contact met hen hebben gehad, en hen hand- en spandiensten hebben geleverd, zoals wapens, munitie, identiteitsbewijzen, onderdak en dergelijke. Wanneer we bedenken dat er naar verluid 40 tot 45 infiltranten van de politie en de verschillende veiligheidsdiensten betrokken zijn geweest, dan betekent dit dat de verschillende staatsorganen nauw betrokken zijn geweest bij het direct en indirect laten voortbestaan van de NSU. Niemand weet hoe we dit moeten begrijpen, en met speculaties erover belanden we maar al te snel in het moeras van samenzweringstheorieën. Laten we ons beperken tot feiten die bekend zijn en tot drie sleutelmomenten: te weten 1. de brand in de camper in Eisenach, 2. de moord in Kassel en 3. de moord en poging tot moord in Heilbronn.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: Doorbraak